پیش دبستانی گلهای داودی
آموزش.کودک.پیش دبستانی.مهدکودک.اهواز
 
 
یک شنبه 4 دی 1398برچسب:توجه, :: 16:14 ::  نويسنده : omid

 

اکنون که میخواهید گل زندگیتان را به ما بسپارید تقاضامندیم به منظور توجه بهتر به کودکتان وایجاد زمینه ای برای جذب راحت فرزندتان در مهد بدون وارد آمدن کمترین فشار روانی به او،مطالب زیر را به دقت مطالعه نموده وآنها را به اجرا درآورید.

 1- در مورد خصوصیات وکارهایی که در آن انجام میشود با کودک صحبت کنید ودر این زمینه قصه هایی برای او بخوانید.هرقدر کودک را با قصه وداستان به طور غیر مستقیم به مهد علاقه مند کنید بهتر است.

 2- علت سپردن کودک را به مهد برای او توضیح دهید.

 3- از یک ماه قبل خواب او را تنظیم کنید تا برهم خوردن زمان خواب کودک سبب بی علاقگی او به مهد نشود.

 4- با کودک در انتخاب مهدکودک مشورت کنید.(البته کودکانی که بیش از سه سال دارتد)

 5- برای آشنایی با مربیان ومسئولین مهد کودک وقت کافی در نظر بگیرید،در این فاصله کودک شما با تناوب با محیط مهدکودک آشنا می شود.

 6- پس از ثبت نام وطی مراحل اولیه در روزهای نخست بیش از دو تا سه ساعت کودک را در مهد تنها نگذارید.

 7- در روزهای اول کودک را وقتی خودش از خواب بیدار میشودوروحیه خوبی دارد به مهدکودک بیاورید.زیرا کودکان بیشتر صبحها بعد از خواب احساس ناامنی می کنند.هم چنین کم خوابی خود عامل موثری در عدم پذیرش مهد از سوی کودک است.

 8- در صورت نیاز به سرویس رفت وآمد،طوری برنامه ریزی کنیدتا کودکتان به سرویس عادت کند.حداقل یکی دوبار به همرام او با سرویس رفت وآمد کنید.

 9- به کودکان اجازه دهید مسایل درونی خود را برای شما بازگو کندتا از این طریق از کشمکش های درونی اش کاسته شود.

 10- کودک از اینکه مبادا والدین برای بردنش از مهد مراجعه نکنند بسیار نگران است ،از این رو هفته اول سعی کنید کودکتان که تازه به مهد آمده جزء اولین نفراتی باشد که مهد را ترک می کند تا حساسیت وهراس کودک نسبت به نیامدن شما از بین برود.

 11- سعی کنید استفاده از دستشویی را به او بیاموزید.همچنین او را متقاعد کنیداگر نیازی به دستشویی داشت به راحتی می تواند از خدمه مهدکودک کمک بخواهد،او را مطمئن کنید که دیگران هم مانند شما این کار را برای او انجام می دهند.

 12- کودکانی که در خانواده شدیدآ مورد توجه هستند وهمه خواسته هایشان برآورده میشود مهدکودک را سخت تر می پذیرند ومیل دارند همه توجه مربی به آنها باشد،در صورتی که مربی محبتش را بین کودکان تقسیم می کند وبدیهی است نمی تواند توجه خود را فقط به چنین کودکانی معطوف نماید.به طور طبیعی این اختلاف بین دو محیط برای کودک ناراحتی هایی به همراه خواهد داشت که به ناچار باید آنها را پذیرفت.زیرا شروع زندگی اجتماعی بدون برخورد با دیگران میسر نیست.بنابراین ضمن اینکه باید در بهبود اوضاع بکوشید با کودک ارتباط خوب ومعقولی برقرار کنیدوبا تکرار رفتارهای درست وگفتار سنجیده موقعیت موجود را برای کودک روشن نمایید.

 

 



یک شنبه 4 دی 1398برچسب:ثبت نام, :: 16:11 ::  نويسنده : omid

مرحله اول:

مراجعه به مهد کودک وآشنایی با امکانات،برنامه ها، خدمات و... 

 مرحله دوم:

دریافت راهنمای ثبت نام،مطالعه وپاسخ به پرسشنامه های آن

مرحله سوم:

تهیه مدارک ثبت نام ومراجعه به پزشک جهت دریافت گواهی صحت وسلامت کودک وانجام آزمایش های طبی

نکته:دریافت گواهی صحت وسلامت بسیار ضروری است ،هنگام مراجعه به پزشک کارت واکسیناسیون کودک را نیز همراه داشته باشید تا توسط پزشک کنترل شود ،همچنین از پزشک تقاضا شود با دقت کودک را معاینه کرده ودر صورت نیاز کودک به مراقبت های ویژه ویا مصرف داروی خاص حتما موارد را به مهد کودک اعلام نمایید.  

 


چهار شنبه 21 تير 1391برچسب:تربیتر, :: 1:36 ::  نويسنده : omid

 والدین باید در انتخاب مهد دقت بسیار به خرج دهند و کودکان را به دست مهدها و مربیانی بسپارند که اطمینان کافی در مورد نحوه آموزش آنها داشته باشند.

 تأثیرپذیری کودکان در مهد به مراتب بیشتر از خانه و خانواده است. اگر مربیان، افرادی آموزش دیده، کارآمد و متخصص در زمینه تربیت کودکان باشند خواهند توانست به بهترین شکل ممکن کودکان را تربیت کنند.
 

 

 


 

       اهداف هوشمند سازی

 

  • استمرار فرایند یادگیری دانش آموزان در خارج از مدرسه
  • ایجاد محیطی پویا و جذاب برای شکوفایی کامل استعدادها و بروز خلاقیت های فردی و جمعی دانش آموزان
  • افزایش حضور ، پشتیبانی و مشارکت والدین و گروه های ذینفع در فرایند یادگیری دانش آموزان.
  • همراه نمودن کادر آموزشی مدارس با روندهای نوین آموزشی مبتنی بر نیازمندی های جامعه دانش بنیان
  • ایجاد محیطی مناسب جهت ارزیابی های مستمر و متناسب با استعداد و پیشرفت دانش آموزان
  • فراهم نمودن فضای مشارکت و تمایل دانش آموزان و معلمین در فرایندهای یاددهی یادگیری
  • ترویج یادگیری تجربی،پژوهش محوری و دانش آموز محوری در فرایندهای آموزشی
  • توسعه ی مهارت های ادراکی ، کلامی ، اجتماعی ، حرفه ای تخصصی دانش آموزان

 



هوشمند سازی مدارس استان خوزستان با قیمت ها مناسب وارزان (مقایسه کنید) کیفیت ومارکاهای معتبر-گارانتی های معروف آواژنگ لطفا پیام بدهید تماس می گیریم

پروژکتور اپسون

کیت هوشمند  PGM

نرم افزارهای وکتب الکترونیکی ورق زن تمام مقاطع تحصیلی



جمعه 22 ارديبهشت 1391برچسب:عکس,انتی ویروس, شاکر, امام,ایران,صدر,عشق,پرژکتور,قیمت,قران, :: 1:27 ::  نويسنده : omid

 آموزش قرائت سوره فلق 

1- بگو پناه می برم به پروردگار سپیده دم / 2- از شر تمام آنچه آفریده / 3- از شر هر موجود شرور وقتی شبانه وارد می شود / 4- و از شر زنان دمنده


پنج شنبه 20 بهمن 1390برچسب:فجر, :: 18:22 ::  نويسنده : omid

دهه فجر برتمامی مظلومان عالم مبارک



دو شنبه 10 بهمن 1390برچسب:زبان, :: 20:50 ::  نويسنده : omid

آموزش زبان مهم است از آن باب كه وسيله اي براي بيان انديشه و احساس ابزاري براي انتقال ميراث فرهنگي است. شك نيست چنين وسيله اي هر قدر كاملتر و غني تر و هر چه انديشيده تر باشد مهمتر است. و در اين جاست كه مادر نخستين كسي است كه طفل چشم بدو مي گشايد و نخستين كلمه را از او فرا مي گيرد و طفل در دامان مادر چنين وسيله و ابزار را بدست مي آورد و براساس آن به توجيه خود و تشريح مسائل مي پردازد .اما در اينجا قبل از اين كه در مورد نقش مادر در سخن آموزي كودك بپردازيم، بحث كوتاهي در مورد مراحل سخنگويي و زمان آن بپردازيم. كودك به آساني نمي آموزد كه چگونه سخن گويد بلكه بايد جرياني پيچيده و طولاني را طي كند . اكثر تحقيقات در اين باره نشان مي دهد كه كودك بين 12 تا 14 ماهگي اولين لغت را به زبان مي آورد و به اين ترتيب بايد در طي 12 تا 14 ماه اول زندگي براي فهماندن غرض خود از شيوة تفهيم و تفهم پيش از تكلم استفاده كند.

 

شيــــــــــوه هاي پيش از تكلـــــم :

كودك پيش از تكلم از سه شيوه براي فهماندن غرض و منظور خود استفاده ميكند. اين شيوه ها عبارتند از: گريه و فرياد، اداي صداهاي نامشخص و اشارات.( مهمترين قسمت همان شيوه دوم است زيرا پس از چندي بصورت صداهاي مشخص و بامعنا يعني لغات در مي آيد.)

 

۱- گــــريه و فـــــــــرياد :

در روزهاي نخست زندگي بيشتر صداهايي كه از كودك شنيده مي شود به صورت گريه و فرياد است. در طي هفته اول گريه در فواصل نامنظمي ظاهرمي شود. نوزاد بدون هيچ گونه علت ظاهري گريه مي كند. اما يك مرتبه گريه يا خود به خود و يا در نتيجه توجه مادر قطع مي شود.

 

۲- صــــــــدهاي غيــــــــــر مشخص :

در ماههاي اول زندگي علاوه بر گريه صداهاي نامشخص ديگري شنيده ميشود اين صداها را نياموخته است بلكه بخودي خود آنها را ظاهر ميسازد و چه خوبست بدانيم كه اين صداها عموميت دارند و در تمام اقوام و ملل و نژادها ديده ميشوند بطوريكه حتي كودكان كر نيز اينگونه صداها را نشان ميدهند. كودك اغلب هنگامي كه تنهاست و افراد ديگري نيست كه او را مشغول كنند به ايجاد اين صداها مي پردازند. شنيدن صداي كودك براي خود او لذت بخش است و به همين سبب است كه اغلب با شنيدن صداي خود تبسم مي كند و گاهي نيز مي خندد. كودكان ناشنوا نيز در ابتدا مانند كودكان سالم اين گونه صداها را ايجاد مي كنند ولي چون صداي خود را نمي شنوند تا از آن لذت ببرند پس از چندي دست از ايجاد صدا بر مي دارند.

 

۳- اشـــــــــــــــاره :

در ابتدا كودك به موازات اشاره، صداهايي نيز ايجاد مي كند و مي خواهد با كمك اين دو منظور خود را براي ديگران آشكار سازد ولي رفته رفته پي مي برد كه تنها با اشاره نيز مي توان منظور خود را آشكار ساخت ولي اگر اشاره وي فهميده نشود او از گريه براي فهماندن غرض خود كمك مي گيرد. اما در مورد زمان سخن گويي بايد بگوييم كه بسياري از كودكان طبيعتاً بين 12 و 18 ماهگي براي تكلم آماده مي شوند و چنانچه كودك در اين دورة آمادگي زبان باز نكند ممكن است از نظر عاطفي براي وي اختلالاتي دست دهد زيرا نمي تواند خواسته ها و احساسات خود را بيان كند. و در آموزش زبان سن 1- 3 سالگي بسيار مهم است از آن بابت كه اين سن دوره تقليد از بزرگسالان است و آنچه را كه آنها بگويند او ادايش را در مي آورد . از آنجا كه مادر بيش از افراد ديگر با كودك در ارتباط است. بنابراين نقش مادر در آموزش زبان به كودك را نبايد ناديده گرفت.

 

مادر در آموزش زبان بايد نكاتي را مورد نظر داشته باشد كه اهم آنها عبارتند از :

۱- بيان كلمات از ساده به مشكل باشد، از كلمات يك هجايي شروع كند تا بتدريج بتوان كلمات چند هجايي را به او آموخت. 
۲- با كودك با زبان ساده و قابل فهم حرف بزند نه با زبان علمي غليظ . البته اين امر مانع آن نيست كه مادر درست و صحيح حرف بزند.
۳- از كلماتي استفاده كند كه بيشتر مورد نياز كودكند.
۴- بيان عبارات سريع نباشد كه انتقالش به ذهن كودك با دشواري هايي همراه است .
۵- عبارات طولاني به كار نبرد .
۶- در حين صحبت اگر كودك دچار خطائي شد با فرمي آن را اصلاح كند .و كودك را تنبيه و تمسخر نكند .
۷- اصلاح تلفظ بايد از زماني شروع شود كه كودك صداهاي حروف را از هم تشخيص ميدهد .
۸- هرگز كلمه اي را به حساب اين كه از آن خوشش مي آيد غلط تلفظ نكنيم .
۹- در آموزش يك اسم نام اصلي و صحيح را بكار ببريم به عنوان مثال كلمه گوسفند را براي گوسفند به كار ببريم نه كلمه بع بعي را .

 

اما مـــــــادران براي آموزش زبان از چه روشهايي مي توانند استفاده كنند :

۱- بازي با حروف و در آوردن صداي آن از طريق بازي و يا بيان داستان .
۲- آموزش شعر، سروده هاي ساده كه الفاظ را قالبي به كودك منتقل مي كند در اين امر آثار مفيدي دارند.
۳- در آموزش زبان كودك را بايد تشويق كرد و هرگز نبايد گذاشت كه احساس عدم لياقت كند .
۴- خودداري از عيب جوئيهاي خشن، تنبيه، تمسخر در صورت اشتباهات تلفظي و دستوري.
۵- ايجاد انگيزه براي صحبت كردن كودك از طريق بي توجهي به شيوه هاي ديگر تفهيم و تفهم از جمله گريه و فرياد و يا اشاره.

 



دو شنبه 10 بهمن 1390برچسب:کودک, حسادت, :: 20:34 ::  نويسنده : omid

حسادت امری است طبیعی که حتی در بین کودکان نیز بسیار نمود پیدا می کند. به خصوص هنگامی که والدین صاحب فرزند دوم می شوند، این حسادت در فرزند اول که تاکنون بر پدر و مادر خود حکمرانی می کرده و تمام توجهات به سمت او بوده است، خود را بیشتر از هر زمان دیگری نشان می دهد. کودک از یک طرف از اینکه موجود کوچک عروسک مانندی تحت عنوان خواهر یا برادر به جمع خانوادگی شان اضافه شده است احساس خوشحالی می کند؛ اما از طرف دیگر وقتی می بیند تمام توجهی که قبلا تنها صرف او می

حسادت امری است طبیعی که حتی در بین کودکان نیز بسیار نمود پیدا می کند. به خصوص هنگامی که والدین صاحب فرزند دوم می شوند، این حسادت در فرزند اول که تاکنون بر پدر و مادر خود حکمرانی می کرده و تمام توجهات به سمت او بوده است، خود را بیشتر از هر زمان دیگری نشان می دهد. کودک از یک طرف از اینکه موجود کوچک عروسک مانندی تحت عنوان خواهر یا برادر به جمع خانوادگی شان اضافه شده است احساس خوشحالی می کند؛ اما از طرف دیگر وقتی می بیند تمام توجهی که قبلا تنها صرف او می شده است، اکنون باید با فرد دیگری نیز تقسیم گردد، ناراحت شده و شروع به لجبازی و آزار و اذیت کودک می کند. به طوری که برخی از این رفتارها را می توان در به آغوش گرفتن های محکم، بوسیدن های با شدت، قائم کردن وسایل کودک، غذا نخوردن، خیس کردن رختخواب و... مشاهده نمود. این مشکل نیز مانند هر مشکل دیگری به راحتی قابل حل بوده و تنها سیاست والدین را طلب می کند. برای این امر به والدین عزیز توصیه می کنیم به فرزند اول خود یادآوری کنند که کوچولوی تازه به دن

حسادت امری است طبیعی که حتی در بین کودکان نیز بسیار نمود پیدا می کند. به خصوص هنگامی که والدین صاحب فرزند دوم می شوند، این حسادت در فرزند اول که تاکنون بر پدر و مادر خود حکمرانی می کرده و تمام توجهات به سمت او بوده است، خود را بیشتر از هر زمان دیگری نشان می دهد. کودک از یک طرف از اینکه موجود کوچک عروسک مانندی تحت عنوان خواهر یا برادر به جمع خانوادگی شان اضافه شده است احساس خوشحالی می کند؛ اما از طرف دیگر وقتی می بیند تمام توجهی که قبلا تنها صرف او می شده است، اکنون باید با فرد دیگری نیز تقسیم گردد، ناراحت شده و شروع به لجبازی و آزار و اذیت کودک می کند. به طوری که برخی از این رفتارها را می توان در به آغوش گرفتن های محکم، بوسیدن های با شدت، قائم کردن وسایل کودک، غذا نخوردن، خیس کردن رختخواب و... مشاهده نمود. این مشکل نیز مانند هر مشکل دیگری به راحتی قابل حل بوده و تنها سیاست والدین را طلب می کند. برای این امر به والدین عزیز توصیه می کنیم به فرزند اول خود یادآوری کنند که کوچولوی تازه به دنیا آمده همچون زمانی که او به دنیا آمده بود، نیاز به مراقبت و توجه بسیاری دارد؛ چرا که او هنوز توانایی انجام خیلی از کارها از جمله صحبت کردن، تعویض لباس، غذا خوردن و... را ندارد. بنابراین مامان و بابا دوست دارند که او نیز در انجام کارها و مراقبت کردن ها از کودک مراقبت نموده و همچون خواهر یا برادری بزرگتر، حامی کودک تازه به دنیا آمده باشد. برای این منظور شما می توانید با نظارت نامحسوس خود، مسئولیت خیلی از کارهای کوچک و ساده را به او بسپارید. مثلا هنگام تعویض لباس کودک از او بخواهید تا در آماده کردن لباس و یا تهیه شیر کودک به شما کمک نماید. یا از او بخواهید تا کودک را سرگرم نموده و خود به انجام کارهای روزانه تان بپردازید. هنگامی که اطرافیان به دلیل شیرین بودن حرکات کودک تازه متولد شده به تعریف و تمجید از او می پردازند، به آنها یاداوری کنید که فرزند بزرگتر را نیز فراموش نکرده و به او نیز توجه نشان دهند. برای این کار می توانید از کمک هایی که فرزندتان در نگهداری کوچولوی تازه وارد به شما می کند، تعریف کنید. مطمئن باشید که این امر بر ایجاد عشق و علاقه بین فرزندانتان بسیار کمک خواهد نمود. از موارد دیگری که توجه به آن بسیار حائز اهمیت می باشد این است که هیچگاه مگر در موارد اضطراری فرزند بزرگتر خود را برای طولانی مدت نزد پدربزرگ و مادربزرگ و یا سایر نزدیکان نفرستید. چرا که کودک از این دوری احساس دلتنگی کرده و تصور می کند که کودک تازه متولد شده، سبب این دوری شده است و شما دیگر او را دوست ندارید.

 

 

 



دو شنبه 10 بهمن 1390برچسب:کودک, استرس ,حسادت ,خجالتی, :: 20:20 ::  نويسنده : omid

کودکان وقتی با سرزنش و انتقاد زندگی می کنند می آموزند بی اعتماد به خود باشند. وقتی با خشونت زندگی می کنند می آموزند که جنگجو باشند. وقتی با ترس زندگی می کنند می آموزند که بُزدل باشند. وقتی با ترحم زندگی می کنند می آموزند که به خود احساس ترحم داشته باشند. وقتی با تمسخر زندگی می کنند می آموزند که خجالتی باشند. وقتی با حسادت زندگی می کنند می آموزند که در خود احساس گناه داشته باشند. اما اگر با شکیبایی زندگی کنند بردباری را می آموزند. اگر با تشویق زندگی کنند اعتماد و اطمینان را می آموزند. اگر با پاداش زندگی کنند با استعداد بودن و پذیرندگی را می آموزند. اگر با تصدیق شدن زندگی کنند عشق را می آموزند. اگر با توافق زندگی کنند دوست داشتن خود را می آموزند. اگر با تایید زندگی کنند با هدف زندگی کردن را می آموزند. اگر با صداقت زندگی کنند حقیقت را می آموزند. اگر با انصاف زندگی کنند دفاع از حقوق را می آموزند. اگر با اطمینان زندگی کنند اعتماد به خود و اعتماد به دیگران را می آموزند. اگر با دوستی و محبت زندگی کنند زندگی در دنیای امن را می آموزند.
 


 



 
معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش با بيان اين که هيچ محدوديتي براي صدور مجوز "پيش‌دبستاني " وجود ندارد مگر اين که شرايط« صدور مجوز، نظارت بر عملکرد، توليد محتواي آموزشي و تأييد صلاحيت مربيان آموزش‌هاي پيش‌دبستاني» رعايت شود، گفت: کودکان 4 سال تمام را فعلا به داخل مدارس نمي‌آوريم.به گزارش فارس فعاليت سازمان بهزيستي براي صدور مجوز بر اساس مصوبه مجلس است که طبق اين مصوبه اين سازمان مسئول صدور مجوز براي مراکز پيش‌دبستاني خصوصي و غيرانتفاعي است ضمن اين که سن کودک تا پايان 5 سالگي در قانون درج شده است.

اين در حالي است که بر اساس مصوبه شوراي عالي آموزش و پرورش، وزارت آموزش و پرورش مسئول دوره پيش‌دبستاني براي نو‌آموزان 4 تا 6 ساله است.‌

داريوش خاکي، مديرکل دفتر آموزش پيش دبستاني آموزش و پرورش در تاريخ 26 خرداد سال گذشته در گردهمايي معاونان ابتدايي استان‌هاي سراسر کشور گفت: تفاهم‌نامه‌اي با اداره بهزيستي امضا شده است تا بهزيستي در مدت 3 سال براي کارهاي خود در مقطع پيش‌دبستاني از آموزش و پرورش مجوز بگيرد و محتواي آموزشي را به تأييد آن ها برساند.

فاطمه قربان، معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش در گفت‌وگو با فارس در پاسخ به اين پرسش که "ماجراي اختلافات اخير آموزش و پرورش و سازمان بهزيستي در رابطه با اداره مهدهاي کودک و مراکز پيش‌دبستاني چه بود "، اظهار داشت: بايد به اين نکته توجه داشته باشيم که اگر هر کدام از ما در مسئوليت خود کاري کنيم که ديگران بدون استرس زندگي کنند، در آن موقع مي‌توان گفت که کار ارزشمندي انجام داده‌ايم اما در صورتي که بخواهيم به هر شکلي حتي براي يک نفر در جامعه استرس ايجاد کنيم، قطعا کار ناپسندي انجام داده‌ايم.

وي به علت بروز اين مسائل از ديدگاه خود اشاره کرد و افزود: يکي از مسئولان سابق "انجمن مهدکودک‌ داران " که در حال حاضر مسئوليت و جايگاه حقوقي ندارد، براساس برداشتي که از تفاهم‌نامه سازمان بهزيستي و وزارت آموزش و پرورش داشته است، مصاحبه‌اي کرده و تصور کرده بود که آموزش و پرورش اجازه فعاليت مراکز پيش‌دبستاني را که از بهزيستي مجوز گرفته‌اند، در سال 90 نمي‌دهد.

معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش ادامه داد: با مصاحبه اين شخص نوعي اضطراب و نگراني در جامعه پيش آمد که اگر قرار باشد آموزش و پرورش به کساني که پيش از اين مجوز فعاليت در زمينه پيش‌دبستاني را گرفته‌اند، اجازه فعاليت ندهد چه اتفاقي مي‌افتد؟ پس از آن نيز يکي از مسئولان سازمان بهزيستي از روي بي‌اطلاعي گفته بود که اگر آموزش و پرورش به مفاد تفاهم‌نامه عمل نکند، شکايت مي‌کنيم. وي تصريح کرد: نکته جالب در اين است که هم آموزش و پرورش و هم بهزيستي "دستگاه دولتي " محسوب مي‌شوند و اين سؤال پيش مي‌آيد که به کجا بايد شکايت شود؟ از سويي، مقامات ارشد دو دستگاه نيز به طور مشترک تفاهم‌نامه را امضاء کرده‌اند، بنابراين چه دليلي وجود دارد که هر کدام از طرفين به مفاد تفاهم‌نامه عمل نکنند؟

قربان در خصوص نوع واکنش آموزش و پرورش نسبت به اين مشکلات اظهار داشت: پاسخ بنده نسبت به اين نوع اظهار نظر اين بود که «متأسفم براي کسي که اطلاع ندارد که رئيس دستگاه متبوعش تفاهم‌نامه‌اي را با دستگاه ديگر امضا کرده است و اين‌چنين اظهارنظر مي‌کند»؛ در نهايت پس از جوابيه‌اي که ما داديم، رئيس سازمان بهزيستي نيز طي مصاحبه‌اي اعلام کردکه به مفاد تفاهم‌نامه احترام مي‌گذاريم و مشخص شد که هيچ مشکلي نبوده و نيست، بنابراين آن چه که پيش آمد تنها يک "سوءتفاهم " بود که برطرف شد. معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش با بيان اين که سازمان بهزيستي طي ساليان اخير زحمات بسياري براي نظام تعليم و تربيت کشيده است، تأکيد کرد: ما نيز از تلاش‌هاي آن ها تشکر مي‌کنيم، اما همه اعم از بخش خصوصي و دولتي بايد در چارچوب ضوابط حرکت کنيم و اساسا امضاي تفاهم‌نامه نيز براي ارج نهادن به تلاش‌هاي سازمان بهزيستي در عرصه تعليم و تربيت کودکان و بهر‌ه‌گيري از توان آن ها در اين راستا بوده است. وي با بيان اين که بر اساس مصوبه شوراي عالي آموزش و پرورش «4 سال تمام و 5 سال تمام» سن دوره «پيش‌دبستاني» و کمتر از آن سن دوره «مهدکودک» تلقي مي‌شود، خاطرنشان کرد: هيچ‌گونه محدوديتي براي ارائه مجوز به مهدکودک‌داراني که خواهان فعاليت در زمينه پيش‌دبستاني در «داخل مهدکودک» هستند وجود ندارد، مشروط بر اين که 4 شرط مدنظر قانون رعايت شود.

قربان افزود:‌اين 4 شرط شامل «صدور مجوز، نظارت بر عملکرد، توليد محتواي آموزشي و تأييد صلاحيت مربيان آموزش‌هاي پيش‌دبستاني» است که همه آن ها بايد از طرف آموزش و پرورش صورت گيرد و البته صدور مجوز نيز براي متقاضيان واجد شرايط حداکثر 45 روز طول مي‌کشد.



شنبه 24 دی 1390برچسب:پرخاشگری,کودک عصبی, :: 18:53 ::  نويسنده : omid

چرا كودكان مهد كودكي پرخاشگر مي‌شوند ؟


مهد كودك: كودكان خوشحال كه دورهم مي‌چرخند؛ دانش‌آموزان شاد و باهوش كه كتاب‌ها و مدادرنگي‌هايشان را با هم شريك مي‌شوند... بچه‌هاي رقيب كه همديگر را براي نفر اول بودن در صف هل مي‌دهند.
علي‌رغم اينكه پرخاشگري براي شما (و ديگر والديني كه با آن روبرو مي‌شوند) ناخوشايند است، در فرايند رشد كودك 5 ساله كاملاً عادي‌ست. در حقيقت، تقريباً هر كودكي در اين سن اسباب‌بازي دوست خود را مي‌دزدد، لگد مي‌زند، مشت مي‌زند، يا گاه به گاه داد مي‌زند. برخي اوقات دليل اين امر يك ترس ساده است. براي مثال اگر كودك شما احساس مي‌كند كه از جانب كس ديگري به حاشيه رانده مي‌شود ممكن است از كوره در برود. ديگر محرك‌ها بيشتر به شرايط پيش‌آمده بستگي دارند تا به غريزه. در نهايت، كودك مهدكودكي شما در حال تنظيم خود با يك برنامه‌ي جديد استرس زا و يادگيري مهارت‌هاي جديد است. وي ممكن است به راحتي از هرچه كه سعي مي‌كند انجام دهد عصباني شود، و عصبانيت خود را سر هم‌كلاسي‌اش خالي كند. و برخي اوقات كودك شما فقط خسته و گرسنه است. او دقيقاً نمي‌داند چه‌كار بايد كند، لذا با فرياد، دعوا يا خشم به اين وضعيت واكنش نشان مي‌دهد.
خبر خوب اين است كه، كودك شما به زودي بر قسمت عمده‌ي رفتار پرخاشگرانه‌ي خود غلبه خواهد كرد. در 5 سالگي، مهارت‌هاي زباني وي تا حد زيادي توسعه يافته است و مي‌آموزد كه مي‌تواند به جاي مشت و لگد از كلمات براي حل مسائل خود استفاده كند. همچنين به واسطه‌ي آزمون و خطا (و كمك شما) مي‌آموزد كه از حرف زدن و بحث در مورد يك مسئله نتيجه‌ي بهتري مي‌گيرد تا از نزاع و درگيري فيزيكي. در اين حين، همچنان لازم است كه كودك خود را به سمت رويكردي عاري از پرخاش به زندگي راهنمايي كنيد  و چشم به راه مسائل عميق‌تري باشيد كه رخ مي‌دهند.


براي مقابله با پرخاش‌گري چه مي‌توان كرد ؟


به سرعت پاسخ دهيد. سعي كنيد وقتي كودك‌تان پرخاشگري مي‌كند سريعاً پاسخ دهيد، تا همان لحظه بداند كه كار نادرستي انجام داده است. وي را به مدت كوتاهي از وضعيت پرخاش‌گري خارج كنيد – براي يك كودك مهدكودكي 5 دقيقه كافي‌ست تا در رفتارش بازنگري كند. همچنين مي‌توانيد در واكنش به پرخاشگري او مجوز كاري را از او بگيريد: مثلاً 15 دقيقه كمتر تماشاي تلويزيون يا پول‌توجيبي كمتر. بهتر است كه اين كار را هر دفعه انجام دهيد، تا كودك شما به طور كامل بداند كه اين كاهش‌ها به رفتار او بستگي دارد.
مثال بياوريد. مهم نيست كه چقدر از دست او عصباني باشيد، سعي كنيد از داد زدن، برخورد فيزيكي، و بَد ناميدن وي خودداري كنيد. اين كار به جاي اينكه رفتار وي را تغيير دهد، به وي مي‌آموزد كه پرخاشگري كلامي و فيزيكي راهي براي برخورد در زمان عصبانيت است. در مقابل، با كنترل خشم خود و برخورد خونسردانه در مواقعي كه پايش را از خط بيرون مي‌گذارد، به وي مثالي خوب از نحوه‌ي برخورد ارائه دهيد.
به برنامه وفادار باشيد. تا جاي ممكن، به طريقي يكسان به پرخاشگري‌هاي او پاسخ دهيد. پاسخ كسل‌كننده و قابل پيش‌بيني شما (خيلي خب، باز هم دوستت‌رو زدي، دوباره جريمه مي‌شي) الگويي پديد خواهد آورد كه كودك شما آنرا تشخيص داده و انتظارش را خواهد داشت. در نهايت، پيش از اينكه مرتكب عملي اشتباه شود پيامدهاي آن را پيش‌بيني خواهد كرد- اولين قدم در كنترل رفتارش. حتي اگر در ملاعام كاري كند كه شما را آزار دهد، به برنامه ي جريمه‌ي خود وفادار بمانيد. اغلب بزرگترها وضعيت شما را درك مي‌كنند، در نهايت، همه‌ چنين وضعيتي را تجربه كرده‌ايم. اگر مردم به شما خيره شدند، سخني كنايه‌آميز بگوييد چون «چه سن دوست‌داشتني‌اي!!» و بعد آنطور كه خود تشخيص مي‌دهيد وضعيت را اداره كنيد.
حال زمان خوبي‌ست براي اينكه به وي بياموزيد از شرايط و افرادي كه موجب بروز پرخاش‌گري مي‌شوند اجتناب كند، تا زماني كه راهي بهتر از مشت و لگدپراني براي اداره‌ي مسئله بيابد. مي‌توانيد به وي كمك كنيد كه با خواندن كتاب‌هايي در اين زمينه (با هم) خشم خود را كنترل كند.
حس مسئوليت را تقويت نماييد. اگر پرخاشگري كودك شما به دارايي‌هاي كس ديگري صدمه وارد سازد يا خرابي به بار آورد، بايد خودش آن را درست كند. او مي‌تواند يك اسباب‌بازي شكسته را با چسب بچسباند، يا اشيايي را كه در زمان عصبانيت پرت كرده است جمع كند. حتي ممكن است لازم باشد كه از پول‌توجيبي خود براي جايگزيني يا تعمير شيئ مورد نظر استفاده كند. اين كار را به عنوان يك تنبيه بروز ندهيد، بلكه آنرا نتيجه اي طبيعي از عملي پرخاشگرانه بدانيد ، كاري كه هركسي كه چيزي را شكسته باشد بايد انجام دهد.
همچنين مطمئن شويد كه كودك‌تان وقتي پايش را از حدود فراتر مي‌گذارد حتما عذرخواهي كند ، حتي اگر مجبور باشيد خودتان وي را نزد فرد آسيب‌ديده ببريد و تا زماني كه عذرخواهي كند صبر كنيد. عذرخواهي وي ممكن است در وهله‌ي اول رياكارانه به نظر آيد ولي درس مورد نظر را در نهايت خواهد آموخت.
به رفتار خوب جايزه دهيد. به جاي اينكه تنها وقتي كه وي كار بدي مي‌كند به وي توجه نشان دهيد، سعي كنيد وقتي كار خوبي مي‌كند هم او را تشويق كنيد. مثلاً: وقتي از او مي‌خواهند نوبت بازي را به ديگري بدهد، به جاي اينكه موس را از جايش بكند جاي خود را به كودك ديگري كه منتظر است مي دهد، بگوييد كه چقدر به او افتخار مي‌كنيد. به او نشان دهيد كه كنترل نفس و حل دعوا  رضايت‌بخش‌تر از برخورد فيزيكي با ديگر كودكان است و نتايج بهتري در پي دارد. تقويمي روي در يخچال يا در اتاق خوابش بگذاريد، و به وقتهايي كه مي‌تواند عصبانيت و خشم خود را كنترل كند، به وي با چسب‌هاي رنگي جايزه دهيد. وقتي تعداد خاصي از اين چسب‌ها را دريافت كرد، يك جايزه‌ي كوچك به وي دهيد – مثل رفتن به شهر بازي، يا يك اسباب بازي جديد.
وقت تماشاي تلوزيون را كاهش دهيد. كارتون‌ها و ديگر برنامه‌هاي به ظاهر معصومانه‌ي كودكان گاه سرشارند از داد و فرياد، تهديدها، هل دادن‌ها، يا برخورد‌هاي فيزيكي. پس سعي كنيد به برنامه‌هايي كه تماشا مي‌كند نظارت داشته باشيد ، مخصوصاً اگر پرخاشگر شده باشد. اگر در يك برنامه اتفاقي مي‌افتد كه شما نمي‌پسنديد، در موردش با او حرف بزنيد: «ديدي چطور پسره اون يكي رو هل داد تا چيزي رو كه مي‌خواست بگيره ؟ اين اصلا كار خوبي نيست، هست ؟» ( آكادمي پزشكان اطفال آمريكا پيشنهاد مي‌كند كه بچه‌ها در اين سن حداكثر يك يا دو ساعت برنامه‌ي خوب تلوزيوني را بينند).
از كمك گرفتن نترسيد. برخي كودكان در مقايسه با ديگران مشكل پرخاشگري بيشتري دارند. اگر رفتار كودك مهد كودكي شما مداوم و شديد است، در كارهاي مدرسه و ديگر فعاليت‌هاي گروهي مزاحمت ايجاد مي‌كند، يا به حمله‌هاي فيزيكي به كودكان يا بزرگسالان ديگر مي‌پردازد، با دكتر او مشورت كنيد. به كمك هم مي‌توانيد به ريشه‌ي مشكل پي ببريد و تصميم بگيريد كه آيا مراجعه به يك روان‌شناس يا روان‌پزشك لازم است يا نه. برخي اوقات يك مشكل يادگيري تشخيص داده نشده يا اختلال رفتاري پشت اين عصبانيت و خشم قرار دارد؛ برخي اوقات هم مشكل به خانواده يا مسائل عاطفي بازمي‌گردد. منبع مشكل هرچه باشد، مشاور مي‌تواند به كودك شما در مديرت احساساتي كه به پرخاشگري مي‌انجامد كمك كند، و به او ياد دهد كه چگونه آن احساسات را در آينده كنترل نمايد.
حل مشكل پرخاشگري در كودك كاري پيچيده است و به صبر و حوصله‌ي زياد نياز دارد. ولي با كمك گرفتن مي‌توانيد به نحو بهتري به هدايت عاطفي موردنياز كودك بپردازيد تا رفتار ناشايست خود را پشت سر بگذارد



شنبه 24 دی 1390برچسب:حسین,محرم, :: 18:51 ::  نويسنده : omid

غربت و غم می باره از آسمون

قد تموم دونه های بارون

تو کوچه ها بوی محرم می یاد

ادور دورا حضرت آدم می یاد

یکی یکی میان به دنبال هم

فرشته ها برای سوگ و ماتم

نشسه غم رو سینه های مردم

آتیش گرفته خوشه های گندم

پرچمای سیاه هوایی شدن

عشقای ساده هم خدایی شدن

هرکی می بینی یا حسین می خونه

امام حسینو از خودش می دونه

نام حسین هنوز چقد غریبه

هرچی بگی امام حسین نجیبه

غریبی امام حسین ساده نیس

هرکی با او نباشه آزاده نیس

کربلا رو با آب و تاب شناختیم

با گریه و قحطی آب شناختیم

امام حسین تشنه دریا نبود

عباس او فقط یه سقا نبود

دس بزنه به هرچی دریا می شه

تموم درهای خدا وا می شه


 



 



شنبه 24 دی 1390برچسب:خوس,وقت,زمان, :: 18:50 ::  نويسنده : omid

گلودرد خروس

پریروز هوا روشن شده بود. ولی جوجه ها هنوز خواب بودند. چرا؟ چون خروس قوقولی قوقو نكرد. چرا؟

چون گلو درد داشت و صدایش گرفته بود. دكتر شربت گلو درد به خروس داد و گفت: «برای این كه حالت زودتر خوب شود، چند روزی آواز نخوان. »

خروس شربت را خورد و به مرغ ها سفارش كرد: «وقتی آفتاب درآمد؛ داد بزنید قوقول یقوقو! »

مرغ ها گفتند: «تو برو بخواب، نگران فردا نباش. »

دیروز وقتی آفتاب زد، هیچ كس قوقولی قوقو نكرد. همه خوابیدند هیچ كس كار را شروع نكرد.

خروس از خواب بیدار شد و مر غها را دعوا كرد.

امروز قبل از طلوع آفتاب، خروس بیدار شد، ولی باز هم قوقولی قوقو نكرد. شیپور را برداشت و آن قدر شیپور زد كه همه از خواب پریدند و سرگرم كار شدند.



شنبه 24 دی 1390برچسب:عاشورا,حسین, :: 18:45 ::  نويسنده : omid

کوچ گل ها

در خیابان، امروز

طبل و پرچم دیدم

بر لب آدم ها

خنده را کم دیدم

روی اسبی دیدم

بچه ای کوچولو

مادر من می گفت

آب می خواهد او

توی هیئت، بابا

ژاکت مشکی داشت

در کنارش مردی

یک علم را برداشت

مادر من می گفت

روز کوچ گل هاست

این عزاداری ها

یادی از عاشوراست


 



 



شنبه 24 دی 1390برچسب:قصه, مغز, :: 14:44 ::  نويسنده : omid

ادبيات كودكان شامل قصه، شعر، نمايش، افسانه و داستان است. ادبيات كودكان عبارت است از تلاشي هنرمندانه در قالب كلام، براي هدايت كودك به سوي رشد، با زبان و شيوه اي مناسب و در خور فهم او. به بياني ديگر، ادبيات عبارت است از چگونگي تعبير و بيان احساسات، عواطف و افكار به وسيله ي كلمات در اشكال و صورت هاي گوناگون.

ادبيات، كودك را در همه ي اوقات زندگي پرورش مي دهد و باعث مسرت خاطر، وسعت تخيل و قوت تصور او مي شود و نيز نيروي ابتكار و ابداع به او مي بخشد. داستآنها و اشعاري كه كودكان مي خوانند و مي شنوند اثري عميق در فكر و روحيه ي آنان مي گذارد و ايشان را براي رويارويي با مسائل رشد و معاشرت با ديگران آماده مي سازد و نيز در درك و فهم مشكلات زندگي آنان را ياري مي كند.

ادبيات كودك، به ويژه در زمينه هاي زبان آموزي و آموختن كلمات تازه به كودكان، نقش قاطعي دارد.

هدف هاي برنامه ي ادبيات كودكان در آموزش و پرورش دوره ي ابتدايي عبارت اند از:

1-    كمك به پرورش قدرت بيان و عواطف و افكار كودكان.

2-    تقويت و پرورش نيروي تخيل در كودكان.

3-    تحريك قوه ي ابتكار و ابداع در كودكان.

4-    ايجاد عشق و علاقه به ادبيات در كودكان.

در تعريف ادبيات كودكان مي توان گفت: مجموعه ي نوشته ها، سروده ها و گفتارهايي است كه از طرف بزرگسالان جامعه براي استفاده ي خردسالان فراهم مي آيد، يا خردسالان خود خالق آن هستند.

5-    رشد اعتماد به نفس كودك و علاقه مند ساختن او به آزادي و عدالت اجتماعي.

6-  برآورده كردن نيازهاي عاطفي كودك و آماده ساختن او براي دريافت پيام هاي اخلاقي و انساني و شهروندي خوب بودن.

 تأثير قصه در كودكان

داستان و قصه نقش بسيار مهمي در تكوين شخصيت كودك دارد. از طريق قصه ها و داستان هاي خوب، كودك به بسياري از ارزش هاي اخلاقي پي مي برد. پايداري، شجاعت، نوع دوستي، اميدواري، آزادگي، جوانمردي، طرفداري از حق و حقيقت و استقامت در مقابل زور و ستم ارزش هايي هستند كه هسته ي مركزي بسياري از قصه ها و داستآنها را تشكيل مي دهند.

پرورش حس زيبايي شناسي در كودك، متوجه ساختن كودك به دنيايي كه اطرافش را فرا گرفته، پرورش عادات مفيد در كودك، تشويق حس استقلال طلبي و خلاقيت كودك هدف هاي اصلي طرح قصه هاي خوب براي كودكان است.

انتخاب قصه هاي مناسب

مسئله ي انتخاب كردن قصه، با توجه به انبوه موادي كه در اختيار قصه گوست، به ويژه براي قصه گوهاي تازه كار و مبتدي، مشكلي اساسي است. حتي بهترين و برجسته ترين قصه گوهاي حرفه اي هم قادر به گفتن هر داستاني نيستند. قصه گو، قهرمانان خود را از قصه هايي مي سازد كه با شخصيت خاص و سبك او متناسب باشند. قصه گوي تازه كار، ابتدا بايد سعي كند كه ويژگي هاي شخصيت و سبك گويش خود را ارزيابي كند. سپس از خودش بپرسد: چه نوع داستان هايي را مي توانم مؤثر و خوب بيان كنم؟ چگونه مي توانم شخصيت خود را با قصه هماهنگ كنم تا هر دو بتوانيم با شنونده ارتباط برقرار كنيم؟

پس از آن كه قصه گو كار انتخاب كردن را تمام كرد، وارد مرحله ي آماده كردن داستان براي گفتن مي شود كه از مهم ترين گام هايي است كه در جهت به كار گرفتن فن قصه گويي برداشته مي شود. قصه گو بايد به خاطر داشته باشد كه كار او از بر كردن يا از رو خواندن نيست، بلكه كار او قصه گفتن است كه مانند تجربه اي يگانه باقي مي ماند.

از بر كردن قصه اغلب نخستين مانعي است كه راه سير طبيعي و خودانگيخته ي يك قصه گويي موفق را سد مي كند. قاعده ي درست اين است كه هرگز نبايد داستاني را براي «گفتن» به خاطر سپرد، بلكه با توجه به ساختمان قصه، به خاطر سپردن طرح آن كافي است.

انتخاب و آماده كردن داستان، نخستين گام ها در راه پيشبرد هنر قصه گويي است و هنر قصه گويي بر آنها استوار مي شود. قصه گوهاي مبتدي و تازه كار به زودي متوجه مي شوند زماني را كه براي رسيدن به اين مرحله از رشد سپري كرده اند، سرمايه گذاري مفيدي بوده است.

آماده كردن ذهن و بيان ، در ارائه ي موفقيت آميز يك قصه مهم ترين مُتغيّر به شمار مي آيد. بدون اين انتخاب و آماده كردن بسيار دقيق، قصه گو نبايد انتظار به دست آوردن يك تجربه ي موفق را داشته باشد



  

 

درمان آنلاين

 

 دكتر گلرخ ثريا

پاسي از شب گذشته است و شما براي نوشيدن آب به آشپزخانه مي‌رويد. با كمال تعجب مي‌بينيد چراغ اتاق نوجوان شما روشن است و باريكه‌اي از نور روي فرش كشيده شده است. در اتاق را مي‌گشاييد. در اين لحظات است كه ناگهان نوجوان شما از جا مي‌پرد و با نگاهي مظلومانه به شما نگاه مي‌كند. شما هم با ابروهايي كه درهم گره خورده‌اند، قيافه‌اي حق به جانب مي‌گيريد و مي‌گوييد: "كافي است ديگر، ساعت‌هاست كه در اينترنت هستي! به پول قبض تلفن فكر كرده‌اي؟"

 

اين سناريويي است كه در برخي آپارتمان‌هاي شهر ما هر روز و هر روز تكرار مي‌شود. نوجواناني كه زير لب غرولند مي‌كنند و كماكان به كار خود ادامه مي‌دهند و والديني كه نگران سلامت جسمي، روحي و اخلاقي نوجوان خود در دنياي بدون مرز آن‌لاين هستند.

 

 

عتياد از نوع آن‌لاين

 

برخي از روان‌شناسان، اعتياد به اينترنت را يك اختلال رواني حقيقي به شمار نمي‌آورند  ولي هنگامي كه ساعات طولاني، وقت گذاشتن براي اينترنت به يك عادت براي نوجوان شما تبديل شود، مي‌تواند روال طبيعي زندگي او را دچار اختلال كند. در اين ميان آنچه بيش از ساعات طولاني <آن‌لاين بودن> اهميت دارد، استفاده‌اي است كه از اينترنت مي‌كند. اگر اينترنت به تنها راه نوجوان براي ارتباط برقرار كردن، كسب اطلاعات، ارتباط با دوستان مدرسه و حتي پرداختن به بازي و ورزش تبديل شود، آنگاه زنگ‌هاي خطر به صدا درمي‌آيند. نوجوانان معمولا به دو دليل ساعات طولاني را به صورت آن‌لاين سپري مي‌كنند:

 

* برخي نوجوانان، زندگي در دنياي مجازي را فرصتي براي گريختن از مشكلات دنياي واقعي مي‌دانند و به آن پناه مي‌برند. درست به همان روشي كه استفاده از موادمخدر و داروهاي روانگردان، روزنه‌اي براي گريز از دنياي واقعي، نگراني‌ها، افسردگي‌ها و اضطراب‌ها براي نوجوانان است.

 

* گروهي ديگر از نوجوانان نيز به نوعي به استفاده از اينترنت وسواس پيدا كرده‌اند. اين گروه از نوجوانان هر روز مدت استفاده از اينترنت را افزايش مي‌دهند تا به خرسندي و خشنودي بيشتري دست يابند. اين گروه از نوجوانان هنگامي كه دست‌شان روي صفحه كليد كامپيوتر قرار مي‌گيرد،‌ از شادي در پوست خود نمي‌گنجند و نمي‌توانند از اينترنت بيرون بيايند و به كار ديگري بپردازند و نيازشان به آن‌لاين بودن، هر لحظه بيشتر مي‌شود.

 

اگر اين گروه از نوجوانان از استفاده از اينترنت منع شوند، دچار افسردگي شده و يا بيشتر از حد عادي تحريك مي‌شوند و با زندگي و والدين سر ناسازگاري گذاشته و سركشي مي‌كنند. اين نوجوانان معمولا آن‌لاين بودن خود را از والدين پنهان مي‌كنند و درباره مدت آن به بزرگ‌ترها دروغ مي‌گويند.

 

توصيه‌هايي براي شما

 

شايد شما كه در حال خواندن اين مطلب هستيد ‌نوجواني داشته باشيد كه معتاد به اينترنت باشد. شايد هم خود شما همان نوجواني باشيد كه در پي رفع اين عادت وقت‌گير، همت كرده و اين مطلب را تا اينجا خوانده‌ايد. در هر صورت توصيه‌هاي زير به شما كمك مي‌كند تا اينترنت را رها كرده و وقت آزاد زيادي را كه به دست مي‌آوريد  صرف فعاليت‌هاي مفيدتر كنيد

 

*از مشاور كمك بگيريد: اصلا اشكالي ندارد كه شما از يك مشاور كمك بگيريد. وقت آن رسيده است كه شما ديدگاه‌هاي غلط قديمي خود را كنار بگذاريد و از راهنمايي‌هاي افرادي كه در اين زمينه مطالعاتي را انجام داده‌اند، استفاده كنيد. در صورتي كه اينترنت براي نوجوانان به عنوان راهي براي گريز از افسردگي و اضطراب تبديل شود و يا در آن فقط به دنبال يافتن دوستان جديد و روابط تازه باشند، زنگ‌هاي خطر به صدا درآمده‌اند. در اين شرايط صحبت با يك مشاور و يا روان‌درمانگر مي‌تواند ريشه‌ها و دلايل اصلي گرايش  بيمارگونه نوجوان به اينترنت را مشخص كرده و راهكارهاي لازم و موثر را براي ترك اين عادت در اختيار نوجوان قرار دهد. نوجوان مي‌تواند با استفاده از اين مهارت‌ها، به سوي بهره‌برداري مناسب از زمان خود گام برداردد

 

*فهرستي از مشكلات خود تهيه كنيد: بهتر است در گام بعدي تلاش كنيد فهرستي از مشكلات خود را تهيه كنيد. آيا شما افسرده ايد؟ آيا نگرانيد ؟  آيا احساس تنهايي  مي‌كنيد؟ آيا نسبت به ظاهر و زيبايي ظاهر خود نامطمئن هستيد؟ سپس تلاش كنيد فهرستي از راه‌هاي ديگري كه مي‌توانيد با درگير كردن خود با آنها از اين احساسات رها شويد، بيابيد. ورزش كردن و رفت و آمدهاي خانوادگي،  راهكارهايي از اين دست‌ هستندد

 

*ساعات آن‌لاين بودن را كاهش دهيد: بسياري از نوجوانان، مشتريان پرو پا قرص اينترنت هستند و حداقل روزي 10 ساعت با نگاه كردن به مانيتور، به چت كردن مشغول‌هستند. براي اين نوجوانان به يك باره ترك كردن اينترنت كار دشواري است. بنابراين تلاش كنيد ساعات آن‌لاين بودن را به مرور زمان كاهش دهيد. آن را پله‌پله به هشت، شش و چهار ساعت در روز و كمتر، تقليل دهيد.

 

مي‌توانيد يك  كاغذ روي ديوار اتا‌ق‌تان نصب كنيد و پيشرفت خود را در كاهش تعداد ساعات آن‌لاين بودن روي آن علامت بگذاريد. در اين صورت، خود نوجوان نيز متوجه پيشرفت خود شده و براي ترك عادت خود تشويق خواهد شد

 

*كارهاي آن‌لاين را به گونه‌اي ديگر انجام دهيد: نوجوانان ممكن است بسياري از فعاليت‌هاي مورد علاقه خود را در مقابل كامپيوتر و يا به صورت آن‌لاين انجام دهند. يكي از بهترين روش‌ها براي اينكه آنها را از مقابل كامپيوتر بلند كنيد، آن است كه به نوجوان پيشنهاد كنيد روش‌هاي جايگزيني براي انجام فعاليت‌هايش بيابد. به جاي اينكه به صورت آن‌لاين با دوست خود چت كند  لباس بپوشد و به منزل آنها برود و يا از تلفن براي تماس با دوست خود استفاده كند. اگر عاشق فرستادن كارت تبريك الكترونيكي براي دوست خود است، از او بخواهيد كارت تبريك كاغذي ساخته و يا بخرد و آن را با پست براي دوستش بفرستد. همچنين به جاي تماشاي فيلم‌ها در كامپيوتر، مي‌توانيد او را به سينما و يا تئاتر ببريد. 

 

*برنامه آن‌لاين شدن او را تغيير دهيد: سرزدن به اينترنت در ساعات مشخصي از شبانه روز به يك عادت براي برخي نوجوانان تبديل شده است كه بدون انجام دادن اين عمل گويي به دنبال چيزي مي‌گردند. براي اينكه اين روال را تغييردهيد، بايد در برنامه سر زدن او به اينترنت وقفه ايجاد كنيد. مثلا اگر عادت دارد اول صبح پيش از هر كاري آن‌لاين شود، آن لاين‌ شدن او را به بعد از صبحانه موكول كنيد.اگر عادت دارد بلافاصله پس از برگشتن از مدرسه، پاي اينترنت برود، آن را به چند ساعت پس از مصرف ناهار موكول كنيد. به علاوه مي‌تواند پس از طي 30 دقيقه از آن‌لاين بودن از اينترنت بيرون بيايد و به كار ديگري بپردازد.

 

* سه مشكل اصلي اعتياد اينترنتي او را درشت بنويسيد: به كمك نوجوانتان، ببينيد اين ساعات طولاني آن‌لاين بودن چه مشكلات اساسي براي او ايجاد كرده است. سپس چند نمونه از مهم‌ترين گرفتاري‌ها را انتخاب كرده و روي يك كاغذ با خط درشت نوشته و در روي ديوار اتاقش نصب كنيد. مثلا ممكن است نوجوان شما چاق شده باشد، دوستان خود را از دست داده باشد و يا به انجام دادن تكاليف مدرسه‌اش نرسد. سپس تلاش كنيد راه‌هايي براي رفع اين مشكلات بيابيد. مي‌توانيد برنامه ورزش كردن نوجوانتان با دوستانش را در يك باشگاه ورزشي ترتيب بدهيد و يا برايش يك معلم خصوصي بگيريد تا عقب‌ماندگي‌هاي درسي او را جبران كند. در اين شرايط نوجوان شما انگيزه دروني براي رفع مشكل خود پيدا خواهد كرد و براي رسيدن به اهداف موردنظر با شما همكاري مي‌كند

 ا



شنبه 24 دی 1390برچسب:, :: 14:39 ::  نويسنده : omid

زماني كه گفتگو ميان والدين و بچه‌ها در منزل اتفاق مي‌افتد، گامي مؤثر در جهت ارتباط صميمانه برداشته مي‌شود.

 

زماني كه بچه‌ها به مدرسه مي‌روند، معمولاً والدين كمتر درگير وجوه عاطفي زندگي فرزندان هستند. چون به هر حال بچه ديگر مانند سالهاي پيش از مدرسه، متكي به شما نيست.

 

البته اين بدين معنا نيست كه فرزندتان ديگر به شما نيازي ندارد. بچه‌ها به زمان‌هايي نياز دارند تا در كنار خانواده احساس عزت و امنيت كنند. زماني كه گفتگو ميان والدين و بچه‌ها در منزل اتفاق مي‌افتد، گامي مؤثر در جهت ارتباط صميمانه برداشته مي‌شود.وقت گفتگو زمان مشخصي است. دست كم روزي سي ‌دقيقه وقت براي خود و فرزندتان در نظر بگيريد.  

 

در گفتگو يا بازي بي‌مقدمه و برنامه‌ريزي نشده، سعي كنيد كه از نظر و خواست فرزندتان تبعيت نماييد.هدف اين است كه به خواست او عمل كنيد و تا حد امكان خود را با او هماهنگ سازيد. با بچه‌هاي كوچكتر بايد مثل خودشان روي زمين بنشينيد و عروسك بازي يا ماشين‌بازي كنيد.

 

اهميت وقت گفتگو بسيار بيشتر از نفس صرف وقت با بچه است زيرا فرزندتان در اين مدت رخصت مي‌يابد كه جهت بازي يا گفتگو را تعيين كند. فعاليت‌هاي كم‌تحرك مانند ساختن پازل، خواندن كتاب، تماشاي يك برنامه آموزشي از تلويزيون و... با اين كه مهم و سازنده هستند ولي مانند گفتگو مفيد و مؤثر واقع نمي‌شوند.

 

 لازم است كه خود را كاملاً با دلبستگي‌ها و علايق و سلايق فرزندتان درگير و همراه كنيد. بنابر اين بهتر است كه تلويزيون و يا راديو را خاموش كنيد تا هيچ چيزي مانع و مزاحم ارتباط تنگاتنگ و صميمانه شما و فرزندتان نباشد.

 

هدف شما اين است كه به فرزندتان كمك كنيد تا به صورتي راحت‌تر و كامل‌تر درباره موضوعات دلخواهش صحبت كند. انجام دادن اين كار از طريق بازي كردن با او يا از طريق بحث در مورد موضوعاتي مانند زندگي، عشق، آزادي، بازي‌هاي ويدئويي، صحبت در مورد پدربزرگ يا مادربزرگ كه تازه فوت شده و يا هر موضوع ديگري كه مورد علاقه فرزندتان باشد، ‌امكان پذير است.

 

چنانچه دخترتان عروسك‌بازي مي‌كند و مي‌خواهد كه شما نقش فرد بدي را كه به قصر عروسك‌ها حمله مي‌برد، بازي كنيد، حتماً بپذيريد و آن نقش را اجرا نماييد. اگر مي‌خواهد در اين باره صحبت كند كه شما پدر و مادر بدي هستيد كه اجازه نمي‌دهيد تا ساعت ده شب بيدار بماند، با او همراهي كنيد و مثلاً بگوييد: بيشتر در اين مورد توضيح بده.

 

چنانچه مي‌گويد كه از معلمش بدش مي‌آيد نگوييد كه در مورد معلمت اين طور صحبت نكن! بگوييد: معلم‌ها هم گاهي اشتباه مي‌كنند. معلم تو امروز چه كار كرده؟‌

 

 تبادل حرفها بين شما و فرزندتان لزوماً نبايد خيلي عميق و مربوط به رويدادهاي روز باشد. فقط بايد خودتان را با او همراه كنيد و جزيي از دنياي او شويد، چون به نظر مي‌رسد كه هسته اصلي تمام ارتباطات موفق انساني چنين همدلي صميمانه‌اي باشد. اگر بچه‌ها چنين همدلي را به اندازه كافي تجربه كنند، در شناخت و درك نيازهاي ديگران مستعدتر و علاقه‌مندتر مي‌شوند.

 

در زمان گفتگو، فرزندتان احساس مي‌كند كه مورد توجه و حمايت شماست و همه حرف‌ او را مي‌فهمند. در دوران كودكي كمتر مسئله‌اي وجود دارد كه دست كم تا حدي از طريق وقت گفتگو قابل حل نباشد.بچه‌هايي كه در زمينه يادگيري مشكل دارند، مي‌توانند تخيلات‌شان را با استفاده از گفتگو توسعه دهند تا بتوانند عواطف و ايده‌هايشان را تصوير كنند؛ قابليتي كه در عملكرد بهتر آنها بسيار مؤثر خواهد بود.

 

بچه‌هاي ديگر مي‌توانند در زمان گفتگو ياد بگيرند كه چگونه نگراني‌هاي احساسي عاطفي خود را به زبان بياورند نه اين كه بي‌جهت از سر درد يا درد ساير قسمت‌هاي بدن شكوه نمايند. بچه‌هاي پرخاشگر ياد مي‌گيرند كه احساس امنيت كنند و در نتيجه هنگامي كه عصباني مي‌شوند كمتر آمادگي پرخاشگري دارند



شنبه 24 دی 1390برچسب:, :: 14:35 ::  نويسنده : omid

 

والدين:

 

گذشته از تمام مسائلي كه بايد براي ازدواج در تشكيل خانواده در نظر گرفت و بعد از ازدواج نيز موضوعي كه در اولويت قرار دارد، قرارگرفتن در جايگاه پدر و مادر است.

 

و اينكه بايد در نظر داشت كه علاقه به پدر و مادر  از منطقي تبعيت نمي‌كند بلكه يك حس غريزي است كه بعد از ازدواج در زوج تقويت مي‌شود.

 

دو نفر كه يك زندگي را تشكيل مي‌دهند، حتماً ايده‌آل‌ها و نقطه‌نظرات مشتركي دارند. با وجود اين مواردي در زندگي پيش مي‌آيد كه بايد با هم مشورت و تبادل نظر كنند، زيرا حتماً بر سر آن موضوع اختلاف نظر دارند و اين اختلافات عقيده اجتناب‌ناپذير است و اگر با آن درست برخورد نشود، منجر به يك دعواي خانوادگي خواهد شد. البته اين اختلافات در جاي خود خوب و قابل ستايش هستند.

 

 

 اختلاف‌نظر بين والدين كه يكي بيش از اندازه مقرراتي و ديگري بيش از اندازه آرام و صبور مي‌باشد، عاملي است بسيار مهم و ضروري براي داشتن خانواده‌اي ايده‌آل و تربيت موفق فرزندان. وقتي شما دخترتان را دعوا مي‌كنيد و شوهرتان اشك‌هاي او را پاك مي‌كند، شايد باور نكنيد كه هر دو رفتار مي‌تواند تأثير مثبتي روي فرزندتان داشته باشد.

 

 

در صورتي كه از موارد زير اجتناب‌ كنيد، مي‌توانيد عقل خود را در مقابل تضادها و تفاوت‌ها بالا ببريد.

 

 

 1 - افراط در برخي رفتارها

 

 

هر كدام از شما ممكن است نظر خاصي براي ايجاد نظم و انضباط داشته باشيد. با دست به پشت بچه زدن، صدا كردن او يا داد زدن ممكن است براي يك نفر قابل تحمل و براي ديگري غيرقابل تحمل باشد، اما حتي اگر موافق اين روش نيستيد، بهتر است كه بروز ندهيد.

 

2 - حذف يكي از والدين

 

 

بعضي از والدين به دليل كم‌كردن تشنج در خانواده و به نوعي فرار از روبه‌رو شدن با مشكلات، اقدام به حذف ديگري مي‌كنند: «ساكت، به پدرت نگو». يا يكي از والدين خود را كنار مي‌كشد: «من دوست دارم با معلم او صحبت كنم ولي بايد تا دير وقت كار كنم»، بدين ترتيب وقتي يكي از والدين در كارها دخالت نمي‌كند و يا ساكت مي‌شود، خشم و رنجش زوج‌ها بيشتر مي‌شود.

 

 3 - مشاجره

 

 

والديني كه يكديگر را حمايت مي‌كنند، هرگز روش يكديگر را نفي و يا خنثي كردن را انتخاب نمي‌كنند، اما والديني كه دست روي يكديگر بلند مي‌كنند، هم موقعيت خود را به عنوان پدر يا مادر متزلزل مي‌نمايند و هم روابط عاطفي و احساسي خود و فرزندشان را تضعيف مي‌كنند.

 

 انواع تنبيه

 

 

بهترين راه براي تثبيت ازدواج اين است كه بپذيريم همسر ما نيز مي‌تواند به نوعي روي بچه‌ها تأثير مثبت داشته باشد ولي براي انجام اين كار از روش خاص خود  استفاده مي‌كند.

 

 

درك اين موضوع زمان مي‌برد چون مطمئناً در ابتدا شما به بعد منفي كار مي‌نگريد.

 

فرض كنيد همسرتان را در حالي كه در كنار بچه‌ها نشسته و كوچكترين توجهي به گريه او ندارد، ببينيد. همان موقع پيش خود فكر مي‌كنيد آيا او با ديگران تفاوت دارد؟ تنبل است؟ خودخواه است؟ مطمئناً نه! فقط عكس‌العمل او شبيه شما نيست. اگرچه ممكن است كه اين رفتار شما را بهت‌زده كند ولي باور كنيد كه حتي اين طرز برخورد هم در جاي خود براي كودك ضروري است.

 

 

همان طور كه لازم است نسبت به گريه كودك توجه داشته باشيد، در عين حال گاهي هم لازم است كه با بي‌توجهي به گريه او، آستانه صبر و تحملش را بالا ببريد. پس هر دو روش در جاي خود سودمند و مفيد است

 



شنبه 24 دی 1390برچسب:, :: 14:26 ::  نويسنده : omid

شاید به‌ عنوان‌ والدین‌ کودکان‌ پنج‌ تا نـُه ساله‌ فکر کنید، تمام‌ تلاش‌ خود را برای‌ رشد ذهنی‌ فرزندانتان‌ انجام‌ داده‌اید. از هنگام‌ نوزادی‌ برایشان‌ کتاب‌ خوانده‌اید، سرگرمیهای‌ فکری‌ و اسباب ‌بازیهای‌ ذهنی‌ برایشان‌ تهیه‌ کرده‌اید، آنها را با کتابخانه‌ آشنا کرده‌اید و اکنون‌ هم‌ در یک‌ مدرسه‌ خوب‌ درس‌ می‌خوانند. اما آیا باید از این‌ پس‌ خیالتان‌ راحت‌ باشد؟ جالب است بدانیم که که پدر و مادر با تشویق‌ هر گام‌ کوچک‌ کودک ، کمک‌ بزرگی‌ به‌ خلاقیتهای‌ بزرگتر وی‌ در آینده‌ خواهند کرد. اکنون‌ محققان‌ معتقدند که‌ تحریکات‌ ذهنی‌ کودکان‌ از سوی‌ والدین نقشی‌ بسیار مهم‌ در تقویت‌ هوش‌ آنان‌ دارد.

نقش‌ پدر و مادر تنها به‌ دوران‌ کودکی‌ و نوجوانی‌ محدود نمی‌شود، زیرا فرزندان‌ در جوانی‌ و بزرگسالی‌ هم‌ به‌ پشتیبان‌ و راهنما نیاز دارند.بنابراین‌ به‌ نظر می‌رسد به‌ منظور برنامه ‌ریزی‌ کمک‌ به‌ ذهن‌ فرزندان‌ ، محدودیت‌ زمانی‌ داریم. دانشمندان‌ معتقدند نیازی‌ نیست‌ برای‌ دستیابی‌ به‌ این‌ هدف‌ ، آموزشهای‌ رسمی‌ خاصی‌ را برای‌ کودک‌ در پیش‌ بگیریم. آنچه‌ ضروری‌ است‌ ایجاد فضای‌ مناسب‌ و تحریک‌ کننده‌ برای‌ تعلیم‌ روزمره‌ است‌ و برای‌ این‌ منظور ، متخصصان‌ رعایت‌ توصیه‌های‌ زیر را از ابتدای‌ کودکی‌ پیشنهاد می‌کنند.
 

عناصر افزایش‌ هوش‌ کودک‌

مطالعات‌ نشان‌ می‌دهند ژن‌ و محیط‌ هر دو سهم‌ فراوانی‌ در افزایش‌ هوش‌ کودک‌ دارند و در این‌ راستا عوامل‌ محیطی‌ را سلامت ، تغذیه‌ و تربیت‌ خانوادگی‌ معرفی‌ کرده‌اند. براساس‌ یافته‌های‌ اخیر ، حتی‌ اگر ژنها نقش‌ اصلی‌ در میزان‌ ضریب‌ هوشی‌ افراد داشته‌ باشند، هرگز نمی‌‌توان‌ تأثیر والدین‌ را بر ذهن‌ کودک‌ منکر شد. بخصوص‌ در سالهای‌ اول‌ زندگی‌ کودک ، وقتی‌ مغز هنوز در حال‌ شکل‌گیری‌ و تکامل‌ است، توجهات‌ والدین‌ حتی‌ اگر شرکت‌ در بازی‌ ساده‌ای‌ چون‌ دالی ‌موشک‌ باشد، به‌ ایجاد مداربندیهای‌ مغزی‌ پیچیده‌ و ضروری‌ و تقویت‌ آن‌ برای‌ ارتقای‌ هوش‌ کودک‌ کمک‌ می‌‌کند.
 

اهمیت تعالیم‌ دوران‌ کودکی‌

کریگ‌ رمی‌ (CRAIG RAMEY) پروفسور روانشناسی‌ کودک‌ می‌‌گوید: «واقعا لازم‌ است‌ والدین‌ بدانند که‌ چقدر داده‌هایشان‌ به‌ فرزندان‌ مهم‌ و سرنوشت‌ساز است‌ و کودک‌ از سنین‌ بسیار پایین‌ و بدو تولد تحت‌ تأثیر تربیت‌ والدین‌ قرار می ‌گیرد.»تحقیقات‌ دانشمندان‌ روی‌ دو گروه‌ شاهد و آزمایشی‌ از کودکان‌ نشان‌ داده‌ است‌ که‌ تجارب‌ و تعالیم‌ دوران‌ کودکی‌ روند رشد و تکامل‌ مغزی را تسریع‌ و تقویت‌ می‌‌کند. دو سال‌ اول‌ زندگی‌ به ‌نوعی‌ دوره‌ طلایی‌ رشد مغزی‌ کودک‌ است و این‌ زمان‌ دوران‌ ایجاد ارتباطات‌ مغزی به‌ حساب‌ می‌آید. در این‌ سن‌ در مغز بیش‌ از 300 تریلیون‌ ارتباط‌ وجود دارد و در همین‌ زمان‌ سلولهایی‌ که‌ هنوز مرتبط‌ نشده‌اند و مورد استفاده‌ قرار نگرفته‌اند غیر قابل‌ استفاده‌ می‌شوند.
 

به‌ چشمان‌ کودک نگاه‌ کنید

چشمان‌ نوزاد در شش‌ هفتگی‌ تا فاصله‌ 17.5 سانتیمتری‌ متمرکز می‌شود و این‌ دقیقا به‌ اندازه‌ فاصله‌‌ای‌ است‌ که‌ شما کودک‌ را جلوی‌ خود نگه‌ می‌دارید و به‌ صورت‌ او نگاه‌ می‌کنید. این‌ عمل‌ ارتباطات‌ مغزی‌ را به‌ الگویی‌ تشخیصی‌ که‌ با هر بار دیدن‌ تقویت‌ می‌شود تبدیل‌ می‌کند. و به‌ کودک‌ کمک‌ می‌کند در شناخت‌ مفاهیم‌ مشابه‌ و نامتشابه‌ مهارت‌ بهتری‌ کسب‌ کند.
 

با کودک‌ حرف‌ بزنید

دکتر هوتنلوچر (HUTTENLOCHER) پروفسور روانشناسی‌ معتقد است: «فرمانهای‌ اولیه‌ زبانی‌ برای‌ کودک‌ بسیار مهم‌اند. زیرا زبان‌ در موفقیت‌ عملکرد ذهنی‌ بسیار اهمیت‌ دارد و هر درک‌ و استنباطی‌ از زبان‌ به‌ ایجاد توانایی‌ کلامی‌ و بیان‌ صحیح‌ لغات‌ کمک‌ می‌کند. دامنه‌ لغات‌ کودک‌ بستگی‌ مستقیم‌ به‌ میزان‌ صحبت‌ والدین‌ طی‌ دو سال‌ اول‌ زندگی‌ او دارد.»
 

موسیقی‌ در رشد ذهن‌ کودک‌ مؤثر است‌

موسیقی‌ دنیایی‌ فراتر از ریتم‌ و ملودی‌ به‌ کودک‌ می‌آموزد. دانشمندان‌ معتقدند تعلیم‌ سرودهای‌ گروهی‌ و نواختن‌ پیانو برای‌ کودکان‌ سه‌ ساله‌ به‌ تدریج‌ باعث‌ تقویت‌ قدرت‌ استدلال‌ فرا زمانی‌ آنان‌ می‌شود. این‌ کودکان‌ در ترکیب‌ و ساخت‌ پازل‌ در مقایسه‌ با بچه‌هایی‌ که‌ تمرین‌ موسیقی‌ نداشته‌اند، دقیق‌تر و سریع‌تر و در درک‌ مفاهیم‌ ریاضی‌ موفق‌‌ترند.
 

با تشویق ، کنجکاوی‌ کودک‌ را تحریک‌ کنید

همگام‌ با رشد جسمانی‌ کودک ، قدرت‌ تفکر و اندیشه‌ او نیز در حال‌ رشد و شکوفایی‌ است. او از طریق‌ تجربه‌ وقایع‌ جدید در زندگی‌ دنیا را می‌شناسد و آن‌ را کشف‌ می‌کند. نیازی‌ نیست‌ کنجکاوی‌ را به‌ بچه‌ها آموزش‌ دهیم، بلکه‌ باید وجود سرشار از کنجکاوی‌شان‌ را به‌ صورت‌ هدفمند ارضا کنیم. پدر و مادر با تشویق‌ هر گام‌ کوچک‌ کودک ، کمک‌ بزرگی‌ به‌ خلاقیتهای‌ بزرگتر وی‌ در آینده‌ خواهند کرد.
 

برای‌ اشیا اسم‌ بگذارید

کودکان‌ حتی‌ پیش‌ از آنکه‌ بتوانند صحبت‌ کنند، قادرند بسیاری‌ چیزها ( برای‌ مثال‌ اجسام‌ مختلف‌ و رنگها) را درک‌ کنند. در این‌ سن‌ اگر به‌ او بگویید: «عروسک‌ خرسی‌ سفیدت‌ را بیاور»، او دقیقا می‌داند این‌ اسم‌ متعلق‌ به‌ کدام‌ اسباب ‌بازی‌اش‌ است. بنابراین‌ یکی‌ دیگر از وظایف‌ والدین‌ نامگذاری‌ انواع‌ رنگها ، اندازه‌ها و شکلها برای‌ تقویت‌ درک‌ کودک‌ است.
 

بایستید و هورا بکشید

وقتی‌ کودکتان‌ موفق‌ می‌شود برای‌ اولین‌ بار از فنجان‌ آب‌ بخورد و شما فریاد شادی‌ سر می‌دهید، این‌ عمل‌ شما نه ‌تنها او را خوشحال‌ می‌کند، بلکه‌ ارتباطات‌ قشر جلویی‌ مغز و بخش‌ درونی‌ مغز او را که‌ جایگاه‌ احساسات‌ است، تقویت‌ می‌نماید. بین‌ ده‌ تا هجده ‌ماهگی‌ این‌ ارتباطات‌ مغزی‌ شکل‌ می‌گیرد. برای‌ مثال‌ وقتی‌ اولین‌ گامهای‌ او را تشویق‌ می‌کنید، این‌ عمل‌ باعث‌ خوشحالی‌ او می‌شود و در پی‌ آن‌ جریانی‌ از مواد شیمیایی‌ در مغز او آزاد می‌گردد که‌ این‌ چرخه‌ را تقویت‌ می‌کند. در مقابل ، هرگونه‌ بی‌توجهی‌ والدین‌ به‌ رفتارهای‌ کودک‌ موجب‌ تقویت ‌نشدن‌ چرخه‌ ارتباطات‌ مغزی‌ او می‌شود و کودک‌ نسبت‌ به‌ انجام‌ کارهای‌ جدید دلسرد می‌گردد. دامنه‌ لغات‌ کودک‌ بستگی‌ مستقیم‌ به‌ میزان‌ صحبت‌ والدین‌ طی‌ دو سال‌ اول‌ زندگی‌ او دارد.
 

به‌ توجه‌ خود نسبت‌ به‌ فرزند ادامه‌ دهید

هرگز توجهات‌ خود را از فرزندانتان دریغ‌ نکنید. گرچه‌ توجه‌ والدین‌ در سنین‌ پایین‌ برای‌ کودک‌ بسیار مهم‌ است، اما پیشرفت‌ ذهنی‌ و هوشی‌ او در این‌ سنین‌ به‌ پایان‌ نمی‌‌رسد. شبکه‌های‌ عصبی ، بخصوص‌ آنها که‌ به‌ احساسات‌ مربوط‌ می‌شوند تا سنین‌ نوجوانی‌ در حال‌ توسعه‌اند. بنابراین‌ با افزایش‌ سن‌ می‌توانید به‌ کتاب‌ خواندن‌ فرزندتان‌ اهمیت‌ بیشتری‌ بدهید، او را در گفت‌ و گوهای‌ خانوادگی‌ سهیم‌ کنید، از وی‌ نظر بخواهید، به‌ او موسیقی‌ بیاموزید و نیز مشوقی‌ مهربان‌ برایش‌ باشید. علاوه‌ بر اینها ، نقش‌ ما به‌ عنوان‌ پدر و مادر تنها به‌ دوران‌ کودکی‌ و نوجوانی‌ محدود نمی‌شود، زیرا فرزندان‌ در جوانی‌ و بزرگسالی‌ هم‌ به‌ پشتیبان‌ و راهنما نیاز دارند.
 



صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد

درباره وبلاگ


سلام خوش اومدی عزیز تراز جان به دشت سرسبز رویاهای ما
موضوعات
آخرین مطالب
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان پیش دبستانی گلهای داودی و آدرس oomiidi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





نويسندگان


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:

برای ثبت نام در خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید




آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 12
بازدید دیروز : 1
بازدید هفته : 22
بازدید ماه : 72
بازدید کل : 155205
تعداد مطالب : 49
تعداد نظرات : 1
تعداد آنلاین : 1



Alternative content