|
پیش دبستانی گلهای داودی آموزش.کودک.پیش دبستانی.مهدکودک.اهواز |
|||
|
دهه فجر برتمامی مظلومان عالم مبارک آموزش زبان مهم است از آن باب كه وسيله اي براي بيان انديشه و احساس ابزاري براي انتقال ميراث فرهنگي است. شك نيست چنين وسيله اي هر قدر كاملتر و غني تر و هر چه انديشيده تر باشد مهمتر است. و در اين جاست كه مادر نخستين كسي است كه طفل چشم بدو مي گشايد و نخستين كلمه را از او فرا مي گيرد و طفل در دامان مادر چنين وسيله و ابزار را بدست مي آورد و براساس آن به توجيه خود و تشريح مسائل مي پردازد .اما در اينجا قبل از اين كه در مورد نقش مادر در سخن آموزي كودك بپردازيم، بحث كوتاهي در مورد مراحل سخنگويي و زمان آن بپردازيم. كودك به آساني نمي آموزد كه چگونه سخن گويد بلكه بايد جرياني پيچيده و طولاني را طي كند . اكثر تحقيقات در اين باره نشان مي دهد كه كودك بين 12 تا 14 ماهگي اولين لغت را به زبان مي آورد و به اين ترتيب بايد در طي 12 تا 14 ماه اول زندگي براي فهماندن غرض خود از شيوة تفهيم و تفهم پيش از تكلم استفاده كند.
شيــــــــــوه هاي پيش از تكلـــــم : كودك پيش از تكلم از سه شيوه براي فهماندن غرض و منظور خود استفاده ميكند. اين شيوه ها عبارتند از: گريه و فرياد، اداي صداهاي نامشخص و اشارات.( مهمترين قسمت همان شيوه دوم است زيرا پس از چندي بصورت صداهاي مشخص و بامعنا يعني لغات در مي آيد.)
۱- گــــريه و فـــــــــرياد : در روزهاي نخست زندگي بيشتر صداهايي كه از كودك شنيده مي شود به صورت گريه و فرياد است. در طي هفته اول گريه در فواصل نامنظمي ظاهرمي شود. نوزاد بدون هيچ گونه علت ظاهري گريه مي كند. اما يك مرتبه گريه يا خود به خود و يا در نتيجه توجه مادر قطع مي شود.
۲- صــــــــدهاي غيــــــــــر مشخص : در ماههاي اول زندگي علاوه بر گريه صداهاي نامشخص ديگري شنيده ميشود اين صداها را نياموخته است بلكه بخودي خود آنها را ظاهر ميسازد و چه خوبست بدانيم كه اين صداها عموميت دارند و در تمام اقوام و ملل و نژادها ديده ميشوند بطوريكه حتي كودكان كر نيز اينگونه صداها را نشان ميدهند. كودك اغلب هنگامي كه تنهاست و افراد ديگري نيست كه او را مشغول كنند به ايجاد اين صداها مي پردازند. شنيدن صداي كودك براي خود او لذت بخش است و به همين سبب است كه اغلب با شنيدن صداي خود تبسم مي كند و گاهي نيز مي خندد. كودكان ناشنوا نيز در ابتدا مانند كودكان سالم اين گونه صداها را ايجاد مي كنند ولي چون صداي خود را نمي شنوند تا از آن لذت ببرند پس از چندي دست از ايجاد صدا بر مي دارند.
۳- اشـــــــــــــــاره : در ابتدا كودك به موازات اشاره، صداهايي نيز ايجاد مي كند و مي خواهد با كمك اين دو منظور خود را براي ديگران آشكار سازد ولي رفته رفته پي مي برد كه تنها با اشاره نيز مي توان منظور خود را آشكار ساخت ولي اگر اشاره وي فهميده نشود او از گريه براي فهماندن غرض خود كمك مي گيرد. اما در مورد زمان سخن گويي بايد بگوييم كه بسياري از كودكان طبيعتاً بين 12 و 18 ماهگي براي تكلم آماده مي شوند و چنانچه كودك در اين دورة آمادگي زبان باز نكند ممكن است از نظر عاطفي براي وي اختلالاتي دست دهد زيرا نمي تواند خواسته ها و احساسات خود را بيان كند. و در آموزش زبان سن 1- 3 سالگي بسيار مهم است از آن بابت كه اين سن دوره تقليد از بزرگسالان است و آنچه را كه آنها بگويند او ادايش را در مي آورد . از آنجا كه مادر بيش از افراد ديگر با كودك در ارتباط است. بنابراين نقش مادر در آموزش زبان به كودك را نبايد ناديده گرفت.
مادر در آموزش زبان بايد نكاتي را مورد نظر داشته باشد كه اهم آنها عبارتند از : ۱- بيان كلمات از ساده به مشكل باشد، از كلمات يك هجايي شروع كند تا بتدريج بتوان كلمات چند هجايي را به او آموخت.
اما مـــــــادران براي آموزش زبان از چه روشهايي مي توانند استفاده كنند : ۱- بازي با حروف و در آوردن صداي آن از طريق بازي و يا بيان داستان .
حسادت امری است طبیعی که حتی در بین کودکان نیز بسیار نمود پیدا می کند. به خصوص هنگامی که والدین صاحب فرزند دوم می شوند، این حسادت در فرزند اول که تاکنون بر پدر و مادر خود حکمرانی می کرده و تمام توجهات به سمت او بوده است، خود را بیشتر از هر زمان دیگری نشان می دهد. کودک از یک طرف از اینکه موجود کوچک عروسک مانندی تحت عنوان خواهر یا برادر به جمع خانوادگی شان اضافه شده است احساس خوشحالی می کند؛ اما از طرف دیگر وقتی می بیند تمام توجهی که قبلا تنها صرف او می حسادت امری است طبیعی که حتی در بین کودکان نیز بسیار نمود پیدا می کند. به خصوص هنگامی که والدین صاحب فرزند دوم می شوند، این حسادت در فرزند اول که تاکنون بر پدر و مادر خود حکمرانی می کرده و تمام توجهات به سمت او بوده است، خود را بیشتر از هر زمان دیگری نشان می دهد. کودک از یک طرف از اینکه موجود کوچک عروسک مانندی تحت عنوان خواهر یا برادر به جمع خانوادگی شان اضافه شده است احساس خوشحالی می کند؛ اما از طرف دیگر وقتی می بیند تمام توجهی که قبلا تنها صرف او می شده است، اکنون باید با فرد دیگری نیز تقسیم گردد، ناراحت شده و شروع به لجبازی و آزار و اذیت کودک می کند. به طوری که برخی از این رفتارها را می توان در به آغوش گرفتن های محکم، بوسیدن های با شدت، قائم کردن وسایل کودک، غذا نخوردن، خیس کردن رختخواب و... مشاهده نمود. این مشکل نیز مانند هر مشکل دیگری به راحتی قابل حل بوده و تنها سیاست والدین را طلب می کند. برای این امر به والدین عزیز توصیه می کنیم به فرزند اول خود یادآوری کنند که کوچولوی تازه به دن حسادت امری است طبیعی که حتی در بین کودکان نیز بسیار نمود پیدا می کند. به خصوص هنگامی که والدین صاحب فرزند دوم می شوند، این حسادت در فرزند اول که تاکنون بر پدر و مادر خود حکمرانی می کرده و تمام توجهات به سمت او بوده است، خود را بیشتر از هر زمان دیگری نشان می دهد. کودک از یک طرف از اینکه موجود کوچک عروسک مانندی تحت عنوان خواهر یا برادر به جمع خانوادگی شان اضافه شده است احساس خوشحالی می کند؛ اما از طرف دیگر وقتی می بیند تمام توجهی که قبلا تنها صرف او می شده است، اکنون باید با فرد دیگری نیز تقسیم گردد، ناراحت شده و شروع به لجبازی و آزار و اذیت کودک می کند. به طوری که برخی از این رفتارها را می توان در به آغوش گرفتن های محکم، بوسیدن های با شدت، قائم کردن وسایل کودک، غذا نخوردن، خیس کردن رختخواب و... مشاهده نمود. این مشکل نیز مانند هر مشکل دیگری به راحتی قابل حل بوده و تنها سیاست والدین را طلب می کند. برای این امر به والدین عزیز توصیه می کنیم به فرزند اول خود یادآوری کنند که کوچولوی تازه به دنیا آمده همچون زمانی که او به دنیا آمده بود، نیاز به مراقبت و توجه بسیاری دارد؛ چرا که او هنوز توانایی انجام خیلی از کارها از جمله صحبت کردن، تعویض لباس، غذا خوردن و... را ندارد. بنابراین مامان و بابا دوست دارند که او نیز در انجام کارها و مراقبت کردن ها از کودک مراقبت نموده و همچون خواهر یا برادری بزرگتر، حامی کودک تازه به دنیا آمده باشد. برای این منظور شما می توانید با نظارت نامحسوس خود، مسئولیت خیلی از کارهای کوچک و ساده را به او بسپارید. مثلا هنگام تعویض لباس کودک از او بخواهید تا در آماده کردن لباس و یا تهیه شیر کودک به شما کمک نماید. یا از او بخواهید تا کودک را سرگرم نموده و خود به انجام کارهای روزانه تان بپردازید. هنگامی که اطرافیان به دلیل شیرین بودن حرکات کودک تازه متولد شده به تعریف و تمجید از او می پردازند، به آنها یاداوری کنید که فرزند بزرگتر را نیز فراموش نکرده و به او نیز توجه نشان دهند. برای این کار می توانید از کمک هایی که فرزندتان در نگهداری کوچولوی تازه وارد به شما می کند، تعریف کنید. مطمئن باشید که این امر بر ایجاد عشق و علاقه بین فرزندانتان بسیار کمک خواهد نمود. از موارد دیگری که توجه به آن بسیار حائز اهمیت می باشد این است که هیچگاه مگر در موارد اضطراری فرزند بزرگتر خود را برای طولانی مدت نزد پدربزرگ و مادربزرگ و یا سایر نزدیکان نفرستید. چرا که کودک از این دوری احساس دلتنگی کرده و تصور می کند که کودک تازه متولد شده، سبب این دوری شده است و شما دیگر او را دوست ندارید.
کودکان وقتی با سرزنش و انتقاد زندگی می کنند می آموزند بی اعتماد به خود باشند. وقتی با خشونت زندگی می کنند می آموزند که جنگجو باشند. وقتی با ترس زندگی می کنند می آموزند که بُزدل باشند. وقتی با ترحم زندگی می کنند می آموزند که به خود احساس ترحم داشته باشند. وقتی با تمسخر زندگی می کنند می آموزند که خجالتی باشند. وقتی با حسادت زندگی می کنند می آموزند که در خود احساس گناه داشته باشند. اما اگر با شکیبایی زندگی کنند بردباری را می آموزند. اگر با تشویق زندگی کنند اعتماد و اطمینان را می آموزند. اگر با پاداش زندگی کنند با استعداد بودن و پذیرندگی را می آموزند. اگر با تصدیق شدن زندگی کنند عشق را می آموزند. اگر با توافق زندگی کنند دوست داشتن خود را می آموزند. اگر با تایید زندگی کنند با هدف زندگی کردن را می آموزند. اگر با صداقت زندگی کنند حقیقت را می آموزند. اگر با انصاف زندگی کنند دفاع از حقوق را می آموزند. اگر با اطمینان زندگی کنند اعتماد به خود و اعتماد به دیگران را می آموزند. اگر با دوستی و محبت زندگی کنند زندگی در دنیای امن را می آموزند.
معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش با بيان اين که هيچ محدوديتي براي صدور مجوز "پيش‌دبستاني " وجود ندارد مگر اين که شرايط« صدور مجوز، نظارت بر عملکرد، توليد محتواي آموزشي و تأييد صلاحيت مربيان آموزش‌هاي پيش‌دبستاني» رعايت شود، گفت: کودکان 4 سال تمام را فعلا به داخل مدارس نمي‌آوريم.به گزارش فارس فعاليت سازمان بهزيستي براي صدور مجوز بر اساس مصوبه مجلس است که طبق اين مصوبه اين سازمان مسئول صدور مجوز براي مراکز پيش‌دبستاني خصوصي و غيرانتفاعي است ضمن اين که سن کودک تا پايان 5 سالگي در قانون درج شده است.
اين در حالي است که بر اساس مصوبه شوراي عالي آموزش و پرورش، وزارت آموزش و پرورش مسئول دوره پيش‌دبستاني براي نو‌آموزان 4 تا 6 ساله است. داريوش خاکي، مديرکل دفتر آموزش پيش دبستاني آموزش و پرورش در تاريخ 26 خرداد سال گذشته در گردهمايي معاونان ابتدايي استان‌هاي سراسر کشور گفت: تفاهم‌نامه‌اي با اداره بهزيستي امضا شده است تا بهزيستي در مدت 3 سال براي کارهاي خود در مقطع پيش‌دبستاني از آموزش و پرورش مجوز بگيرد و محتواي آموزشي را به تأييد آن ها برساند. فاطمه قربان، معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش در گفت‌وگو با فارس در پاسخ به اين پرسش که "ماجراي اختلافات اخير آموزش و پرورش و سازمان بهزيستي در رابطه با اداره مهدهاي کودک و مراکز پيش‌دبستاني چه بود "، اظهار داشت: بايد به اين نکته توجه داشته باشيم که اگر هر کدام از ما در مسئوليت خود کاري کنيم که ديگران بدون استرس زندگي کنند، در آن موقع مي‌توان گفت که کار ارزشمندي انجام داده‌ايم اما در صورتي که بخواهيم به هر شکلي حتي براي يک نفر در جامعه استرس ايجاد کنيم، قطعا کار ناپسندي انجام داده‌ايم. وي به علت بروز اين مسائل از ديدگاه خود اشاره کرد و افزود: يکي از مسئولان سابق "انجمن مهدکودک داران " که در حال حاضر مسئوليت و جايگاه حقوقي ندارد، براساس برداشتي که از تفاهم‌نامه سازمان بهزيستي و وزارت آموزش و پرورش داشته است، مصاحبه‌اي کرده و تصور کرده بود که آموزش و پرورش اجازه فعاليت مراکز پيش‌دبستاني را که از بهزيستي مجوز گرفته‌اند، در سال 90 نمي‌دهد. معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش ادامه داد: با مصاحبه اين شخص نوعي اضطراب و نگراني در جامعه پيش آمد که اگر قرار باشد آموزش و پرورش به کساني که پيش از اين مجوز فعاليت در زمينه پيش‌دبستاني را گرفته‌اند، اجازه فعاليت ندهد چه اتفاقي مي‌افتد؟ پس از آن نيز يکي از مسئولان سازمان بهزيستي از روي بي‌اطلاعي گفته بود که اگر آموزش و پرورش به مفاد تفاهم‌نامه عمل نکند، شکايت مي‌کنيم. وي تصريح کرد: نکته جالب در اين است که هم آموزش و پرورش و هم بهزيستي "دستگاه دولتي " محسوب ميشوند و اين سؤال پيش مي‌آيد که به کجا بايد شکايت شود؟ از سويي، مقامات ارشد دو دستگاه نيز به طور مشترک تفاهم‌نامه را امضاء کرده‌اند، بنابراين چه دليلي وجود دارد که هر کدام از طرفين به مفاد تفاهم‌نامه عمل نکنند؟ قربان در خصوص نوع واکنش آموزش و پرورش نسبت به اين مشکلات اظهار داشت: پاسخ بنده نسبت به اين نوع اظهار نظر اين بود که «متأسفم براي کسي که اطلاع ندارد که رئيس دستگاه متبوعش تفاهم‌نامه‌اي را با دستگاه ديگر امضا کرده است و اين‌چنين اظهارنظر مي‌کند»؛ در نهايت پس از جوابيه‌اي که ما داديم، رئيس سازمان بهزيستي نيز طي مصاحبه‌اي اعلام کردکه به مفاد تفاهم‌نامه احترام مي‌گذاريم و مشخص شد که هيچ مشکلي نبوده و نيست، بنابراين آن چه که پيش آمد تنها يک "سوءتفاهم " بود که برطرف شد. معاون آموزش ابتدايي وزير آموزش و پرورش با بيان اين که سازمان بهزيستي طي ساليان اخير زحمات بسياري براي نظام تعليم و تربيت کشيده است، تأکيد کرد: ما نيز از تلاش‌هاي آن ها تشکر مي‌کنيم، اما همه اعم از بخش خصوصي و دولتي بايد در چارچوب ضوابط حرکت کنيم و اساسا امضاي تفاهم‌نامه نيز براي ارج نهادن به تلاش‌هاي سازمان بهزيستي در عرصه تعليم و تربيت کودکان و بهر‌ه‌گيري از توان آن ها در اين راستا بوده است. وي با بيان اين که بر اساس مصوبه شوراي عالي آموزش و پرورش «4 سال تمام و 5 سال تمام» سن دوره «پيش‌دبستاني» و کمتر از آن سن دوره «مهدکودک» تلقي ميشود، خاطرنشان کرد: هيچ‌گونه محدوديتي براي ارائه مجوز به مهدکودک‌داراني که خواهان فعاليت در زمينه پيش‌دبستاني در «داخل مهدکودک» هستند وجود ندارد، مشروط بر اين که 4 شرط مدنظر قانون رعايت شود. قربان افزود:اين 4 شرط شامل «صدور مجوز، نظارت بر عملکرد، توليد محتواي آموزشي و تأييد صلاحيت مربيان آموزش‌هاي پيش‌دبستاني» است که همه آن ها بايد از طرف آموزش و پرورش صورت گيرد و البته صدور مجوز نيز براي متقاضيان واجد شرايط حداکثر 45 روز طول مي‌کشد.
درباره وبلاگ  سلام خوش اومدی عزیز تراز جان به دشت سرسبز رویاهای ما موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
|||
 |
تبادل لینک هوشمند 