كودكان گلهاي شكوفته شده باغ زندگي ما هستند پدران ،مادران ،دوستان بياييد با تربيت صحيح فرزندان مان باغ هاي زيباتر از هميشه براي خود وجهاني زيبا از گلهاي زيبا با بو وعطر فراوان بسازيم تاخود وديگران در آن با بهترين وراحت ترين شيوه زندگي كنيم .

روش آموزش پیش دبستانی، بیشتر بازی محور است و فعالیت های آن آزادی محورند. بازی، نقش بسیار مهم و کلیدی در آموزش پیش دبستانی دارد. این روش، مبتنی بر بازی است و کودک در دوره پیش دبستانی، در همه فعالیت ها، فعالانه شرکت داشته و نباید منفعل باشد ما گفتیم که ارزشیابی ها در دوره پیش دبستانی، باید تکوینی باشند. در اینجا، بین نگرش ها و فعالیت های والدین در خانه و ...

روشهای آموزش پیش دبستانی:

روش آموزش پیش دبستانی، بیشتر بازی محور است و فعالیت های آن آزادی محورند. بازی، نقش بسیار مهم و کلیدی در آموزش پیش دبستانی دارد. این روش، مبتنی بر بازی است و کودک در دوره پیش دبستانی، در همه فعالیت ها، فعالانه شرکت داشته و نباید منفعل باشد ما گفتیم که ارزشیابی ها در دوره پیش دبستانی، باید تکوینی باشند. در اینجا، بین نگرش ها و فعالیت های والدین در خانه و فعالیت ها و روش های تدریس معلمان در دوره پیش دبستانی، تضاد وجود دارد. از طریق ایجاد ارتباط منظم با والدین و ارائه آموزشهای منظم و نظام دار به آنها، باید تضاد بین نگرش های والدین و معلمان پیش دبستانی را از بین برد.  

نقش آموزش پیش دبستانی:

انتظارات والدین از کودک پیش دبستانی، با واقعیت هماهنگ نیست. برای مثال، همه والدین فرزندان خود را تیزهوش می دانند و انتظارات بیش از حدی از آنها دارند یا از فرزندانشان انتظار دارند، از یک تا پنج بشمارند، اما این توقعات، باعث مشکلاتی می شود که همان تعجیل بیش از حد در آموزش پیش دبستانی نام دارد و به هیچ وجه صحیح نیست.

تعلیم و تربیت کودکان ( نظری )-برنامه ها و تجهیزات مراکز پیش دبستانی:

آموزش هایی که، قبل از ورود به تعلیمات ابتدایی به کودکان سه تا شش سال تمام، ارائه می دهند، آموزش پیش دبستانی نام دارد. آموزش پیش دبستانی را به مهد کودک (سه تا چهار سالگی) و آمادگی (پنج و شش سالگی) تقسیم می کنند. مهد کودک به منظور راحتی و آسودگی مادران، به ویژه مادران شاغل است، ولی در دوره پیش دبستانی، به آموزش جنبه های مهم و ضروری زندگی نیاز داریم.
آموزش پیش دبستانی، با فردریک فروبل، پدر آموزش پیش دبستانی در سال ١٨٣٨ میلادی ، بنان گذاشته شد. این خرد معروف آلمانی اولین باغ کودکان را در شهری کوچک در آلمان تأسیس کرد و از این طریق، مبنای دوره پیش دبستانی نهاده شد. بعدها دانشمندان بزرگی مثل مونته سوری، در این زمینه کار کرده اند. در ایران ما موسس آموزش پیش دبستانی و اولین کودکستان، باغچه بان است. وی در سال ١٣٠٣ هجری شمسی در شهر تبریز و در سال ١٣٠٧ در شیراز، دومین پیش دبستانی را تأسیس کرد.  آئین نامه دوره پیش دبستانی، در شورای عالی معارف و فرهنگ تصویب شد و در سال ١٣٤٣، آموزش پیش دبستانی عملاً به صورت نظام همگانی در آمد. تشکیل آموزش پیش دبستانی، به عنوان یک واحد مستقل، بنام آموزش " پیش دبستانی "، در ایران زودتر از فرانسه صورت گرفته است.  آموزش پیش دبستانی، کودکان را برای دوره دبستان آماده می کند و یک مرحله انتقال و گذار است که اگر این مرحله گذار نباشد، کودک قادر به تطبیق با مقررات مدرسه نمی باشند. به طور کلی، آموزش پیش دبستانی بسیار ضروری است، زیرا زمینه های آموزش دبستانی در این دوره تشکیل می گردد.  آموزش مفاهیم اساسی از قبیل عدد و مکان، در دوره دبستان انجام می شود، در حالیکه در پیش دبستانی، زمینه های تشکیل مفهوم و مکان در ذهن او شکل می گیرد، برای مثال، جهت های بالا و پائین و نیز زمینه های مفهوم زمان، دیر ، زود ، امروز ، دیروز در ذهن بچه شکل می گیرد. با شمارش، کودک با مفهوم اعداد آشنا می شود. در غیر این صورت، کودک در تشکیل مفاهیم اساسی دوره دبستان مشکل پیدا می کند. آیا آموزش پیش دبستانی باید از پیش طراحی شده باشد یا اینکه باید مبتنی بر فعالیت های آزاد خود کودک باشد ، یعنی تا چه حد، باید کودک را در کارها کنترل کرد یا آزاد گذاشت؟
در تعلیم و تربیت رسمی، هیچ کاری بدون برنامه ریزی امکان پذیر نیست. به طور مسلم، آموزش پیش دبستانی باید طراحی شده، با برنامه ریزی صورت بگیرد و فعالیت ها از قبل مشخص شده باشد ( زمان، نوع فعالیتها و فرصتهای یادگیری ).
ساختاری بودن پیش دبستانی، دلیل بر نداشتن آزادی عمل دانش آموز نیست بین ساختار فعالیتهای آزاد، باید توازن وجود داشته و انعطاف پذیری در چارچوب برنامه ها باشد، زیرا انعطاف پذیری، یکی از اصول حاکم بر آموزش پیش دبستانی است.

مربی پیش دبستانی باید ویژگیهای خاصی داشته باشد:

به راحتی رابطه برقرار کند، تا حدودی به روانشناسی کودک آشنا باشد، به وسایلی که در اختیار کودک قرار می دهد، شناخت داشته باشد، به کودک کمک کند، به کار عشق و علاقه داشته باشد، از الفاظ ساده استفاده کند، از لحاظ تیپ ظاهری خوب باشد، ظاهری آراسته و در عین حال ساده داشته باشد، بتواند جایگزینی برای مادر باشد، بچه را در آغوش بگیرد و به وی محبت بورزد. فضای آموزش، بسیار مهم است و باید شاد باشد و تجهیزات و وسایل مختلف در اختیار بچه باشد. ما باید از طریق فراهم آوردن وسایل متنوع، یک محیط یادگیری غنی برای کودکان ایجاد کنیم تا بچه ها آزادانه، با این وسایل بازی کنند و به رشد کافی دست یابند. به طور کلی سنین سه تا شش سالگی، مرحله شکل گیری شخصیت، تربیت حواس و تخیل کودک است. اساس ساختار شخصیتی و رفتاری انسان، در دوران کودکی پایه ریزی می شود و به این ترتیب ، آموزش قادر است، در سرنوشت بعدی کودک تأثیر مثبت و سازنده ای بگذارد. از آنجا که برای یادگیری محدودیت زمانی وجود دارد و احتمال وقوع این محدودیت در دوران کودکی بیشتر است، از این رو پاسخ به سوالاتی مانند اینکه کودکان چه چیز را، چگونه و به چه وسیله باید آموزش ببینند ، از اهمیت بسزایی برخوردار است. دوره پیش دبستانی، برای تربیت کودکانی که در سن پنج سال تمام هستند، در نظر گرفته شده و کودک را برای دوره مدرسه و مهارتهای مورد نیاز آن آماده می کند. کودک به تدریج از محیط خانه جدا شده، با کودکان دیگر انس می گیرد و با کار در مدرسه آشنا می شود. روش آموزش پیش دبستانی، روش بازی است، یعنی بر اساس بازی و فعالیت، کودک را با مفاهیم و مهارت های جسمی و گفتاری مورد نیاز برای دوره ابتدایی آشنا می کند و زمینه ارتقاء رشد ذهنی، جسمی، اجتماعی او را فراهم می سازد. طبق یافته های پژوهشی، کودکانی که دوره پیش دبستانی را گذرانده اند، نسبت به آنهایی که در این دوره شرکت نکرده و به صورت مستقیم وارد دبستان شده اند، موفق ترند. در ضمن، هزینه ها و خدمات بعدی مورد نیاز برای گروه آموزش ندیده، از نظر افت تحصیلی و کلاس های تقویتی، حدود هفت برابر گروه آموزش دیده است.  

برنامه ها و تجهیزات مراکز پیش دبستانی:

آموزشهای پیش دبستانی ، کودک محورند ، نه موضوع محور و برنامه ها بر اساس کودک محوری طراحی و تهیه می شوند . منظور از کودک محوری، این است که علایق ، نیازها و توانایی های کودک اساس برنامه ریزی قرار گیرد .
در دوره پیش دبستانی ، موضوعات درسی مهم نیست ، بلکه رشد کودک اهمیت بسیاری دارد و آموزش های آن رشد محور هستند . در دوره پیش دبستانی و دبستان ، به کودک به عنوان موجود در حال تکوین و تحول می نگرد .
در دوره پیش دبستانی ، کودک قادر به درک مفهوم قاعده و مقررات نیست و در برنامه ها ، اخلاق مبتنی بر ایجاد عادات نیکو ، پرورش داده می شود، اما تربیت اخلاقی در دوره دبستان ، مبتنی بر مقررات و قاعده است و این امر، تعلیم و تربیت تکوینی نام دارد ، یعنی با توجه به مراحل رشد کودک ، برنامه ریزی می کنند .
برنامه های این دوره ، کودک محور و رشد محورند ، این برنامه ها بر خلاف برنامه های آموزش دبستانی، رسمی نیستند ، بلکه بسیار انعطاف پذیرند، در این دوره کلاس درس ( به آن صورت که مدنظر ماست ) وجود ندارد، امتحان محور هم نیستند، هر چند ارزشیابی تکوینی صورت می گیرد. این برنامه ها، فرایند محور هستند و بیشتر به فرایند یادگیری توجه می کنند.
محیط پیش دبستانی، از یک انضباط خشک و رسمی برخوردار نیستند، زیرا موجب بدبینی کودک به کلاس درس می شود. مسأله بسیار مهم در برنامه آموزش پیش دبستانی، این است که این برنامه، پیش زمینه آموزش دبستانی می باشد. در برنامه های پیش دبستانی، خواندن، نوشتن و حساب کردن به کودکان آموزش داده نمی شود، بلکه زمینه ها و مبانی آمادگی کودک فراهم می شود تا او در دوره دبستان، خواندن، نوشتن و حساب کردن را یاد بگیرد.
یکی از اهداف مهم آموزش پیش دبستانی، این است در که کودکان نگرش مثبتی نسبت به محیط کلاس و مدرسه ایجاد کنیم تا کودک به خود انضباطی برسد و انضباط را رعایت کند.

 شيرين شيرين شيرينه          نماز خوندن شيرينه 

پدر و مادر گرامی پیشاپیش از همکاری شما در خصوص رعایت مقررات عمومی پیش دبستانی سپاسگزاریم امید است با همکاری شما اولیای محترم در جهت رسیدن به اهداف مهم و جلب رضای خداوند روز به روز بر فعالیتهایمان بیفزاییم. با توجه به اینکه پیش دبستانی و آموزشهای آن در شکل گیری و آمادگی کودک شما برای ورود به مدرسه از اهمیت ویژه ای برخوردار است آن را جدی گرفته و از غیبت های مکررو بدون دلیل کودک جلوگیری به عمل آورید. خلاصه ای از آموزشهای ماهانه در پایان هرماه برای شما ارسال خواهد شد؛در صورت عدم ارسال پی گیری نمایید. به خاطر هماهنگی بیشتر و ایجاد نظم بهتر وباتوجه به تشخیص به موقع مربی در اهدا جوایز به نوآموزان شما ,خواهشمند است هرنوع تهیه جایزه و زمان اهدای آن را حتما با اولیا به پیش دبستانی درمیان گذاشته و طبق نظر مربی مربوطه می باشد. در خصوص تغذیه سالم ومشترک با پیش دبستانی همکاری نموده و طبق لیست تهیه شده,از سوی مرکز عمل نمایید. حتما به خاطر رعایت مسائل بهداشتی و جلوگیری از امراض احتمالی,تغذیه و میوه کودکتان را در ظرف درب دار و کاملا بهداشتی و محکم قرار دهید. از همراه نمودن تنقلات دارای رنگ مصنوعی و نوشیدنی های غیر بهداشتی ومشکل ساز از جمله چیپس و پفک و کالباس,سوسیس و انواع ژله وآدامس و آبمیوه صنعتی جدا خودداری شود. استفاده از وسایل زینتی مانند(گوشواره,گردنبند,انگشتر)در پیش دبستانی به منظور پیشگیری و رعایت مسایل ایمنی و امنیتی ,ممنوع می باشد و در صورت عدم توجه  خانواده ها نسبت به این امر عواقب ناشی از آن به عهده خانواده است و مرکز هیچ گونه مسئولیتی نخواهد داشت. تعطیلات مراکز پیش دبستانی  تابع تقویم و تعطیلات رسمی کشور است و در صورت اعلام تعطیلی از سوی آموزش و پرورش در فصل سرد سال این مرکز به تبعیت از مدارس تعطیل می باشد. خواهشمند است غیبت کودکان خود را در اسرع وقت به پیش دبستانی اطلاع دهید و در صورت بیمار بودن کودک جهت پیشگیری از شیوع بیماری در پیش دبستانی از آوردن فرزندتان به پیش دبستانی خودداری نمایید؛زیرا مرکز از پذیرش کودکان بیمار تا بهبودی کامل معذور می باشد. والدین محترم:به خاطر اینکه کودک شما از آموزشهای ضروری محروم نشود؛حتما سعی نمایید فرزند خود را راس ساعت به مرکز فرستاده و تا پایان وقت آموزش از تقاضا برای بردن آنها خودداری نمایید. ساعت کار پیش دبستانی از 7:30 صبح الی 12 می باشد. سعی نمایید کودک خود را به گونه ای آموزش دهید تا کارهایش را مستقل انجام داده ودر هنگام استفاده از دستشویی به دیگران وابسته نباشد.

اي يار با شهامت              بگو از امامت

امامت خوش لقا             دوازده پيشوا

آمده بعد از نبي              اول ايشان علي

امام دوم حسن               امام سوم حسين

چهارم علي بن حسين      اي يار خوش گفتگو

امام پنجم بگو                 از طاهران طاهر است

محمد باقر است              ششم جعفر صادق

هفتم موسي كاظم           هشتم امام رضا

رضا به حكم قضا              نهم محمد تقي

دهم علي نقی                 يازدهم عسكري

دوازدهم صاحب است     زنده ولي غايب است

ظاهر شود زماني             روشن كند جهاني

مشکلات رفتاري کودکان پیش دبستانی قسمت دوم

نافرماني در کودکان پیش دبستانی چرا كودكان پيش‌دبستاني از والدين خود فرمان نمي‌برند ؟ كودك شما به لطف خدا از مرحله‌ي جيغ و داد و دعوا گذشته است. ولي هنوز هم نمي‌توان گفت فرمان‌بردار است. در واقع، وقتي براي شام صدايش مي‌كنيد از آمدن خودداري مي‌كند، درخواست شما را براي برداشتن جوراب‌هايش ناديده مي‌گيرد، و هرگاه از او مي‌خواهيد زباله‌ها را بيرون ببرد با يك "براي چي ؟" جدي و مطمئن پاسخ‌تان را مي‌دهد. شايد از خود بپرسيد «پس چه اتفاقي داره مي‌افته ؟»، «من در تربيت بچه‌م قاصر بودم، يا اون فقط مي‌خواد حال منو بگيره ؟» باور بكنيد به احتمال زياد هيچ اشتباهي در كارتان نيست. گرچه نااميدكننده، ولي عادي ست كه كودك دبستاني خط قرمز‌ها و انتظارات والدين را امتحان كند. به گفته ي سوزان آيرز دنهام، استاد روان‌شناسي در دانشگاه جورج ميسون درفيرفاكسِ ويرجينيا، در دوران حاضر «نافرماني يافتن راهي براي قبولاندن حقوق خود به ديگران است». وقتي كودك شما به بلوغ نزديك‌تر مي‌شود و چيزهاي بيشتري از دنياي اطراف خويش مي‌آموزد، عقايد خود را در مورد روابط و قواعد شكل مي‌دهد (يا عقايد ديگران را مي‌پذيرد). پس اگر تلاش مي‌كند كه با مقاوت در برابر شما و راهنمايي‌هاي شما حرف خود را به كرسي بنشاند، تعجب نكنيد. گرچه، برخلاف كودكان كم‌سن‌تر، اگر از فرزند بالغ‌ پرخاش‌گر خود بخواهيد كاري را كه دوست ندارد انجام دهد، احتمالا عصباني نخواهد شد. ولي ممكن است وانمود كند كه نشنيده است، يا بسيار آهسته و يواش به درخواست شما پاسخ دهد. («منظورت اين بود . . . كه اون جورابا رو امروز بردارم ؟») براي مقابله با نافرماني چكار مي‌توان كرد ؟ دركشان كنيد. وقتي از كودك خود مي‌خواهيد براي ناهار بيايد و او فرياد مي‌زند كه «الان نه!» و اگر دوباره خواستيد كه به هر حال بيايد و عصباني شد، خود را جاي او بگذاريد. اگر در حال اسكيت بازي كردن با دوستان‌اش است، بگوييد كه مي‌دانيد تركِ بازي كار سختي‌ست ولي غذا آماده شده است. اين كار براي اين است كه به او نشان دهيد، علي‌رغم اينكه جزئي از مشكل بوده‌ايد، ولي در واقع طرف او هستيد. سعي كنيد عصباني نشويد (حتي اگر همسايه‌ها سرگرم تماشاي اين نمايش بين شما و كودك ‌تان باشند). مهربان و درعين حال درخصوص ضرورت آمدنش مصر باشيد. حد و حدودي مشخص كنيد. كودكان دبستاني نيازمند – و حتي خواهان- محدوديت هستند، پس اين محدوديت‌ها را وضع كنيد و مطمئن شويد كه فرزندتان از آنها اطلاع دارد. حد و حدود را گوشزد كنيد، «اجازه نداري بدون اجازه از تلفن استفاده كني»، يا «يه بار كه بهت گفتم بايد بياي». اگر فرزندتان (مثل هر بچه ديگري) در اطاعت از اين حدود مشكل دارد، روي راه‌حل‌ها كار كنيد. در مورد وضعيت پيش‌آمده صحبت كنيد و سعي كنيد كه به عمق مسئله‌ي نافرماني فرزندتان راه يابيد. شايد به اين دليل از انجام دادن تكاليف خانه خودداري مي‌كند كه در رياضيات مشكل دارد. در اين شرايط، يك بازي رايانه‌اي رياضي يا چند جلسه‌ي تقويتي با برادر يا خواهر بزرگتر موثر خواهد بود. يا به اين خاطر از پذيرش درخواست شما مبني بر رفتن براي ناهار يا چيز ديگر سر باز مي‌زند كه به اندازه كافي وقت بيرون رفتن ندارد. اگر بداند كه شما نيز به همراه او در پي يافتن راهي براي حل مشكل هستيد، ميزان نافرماني خود را كاهش خواهد داد. اخلاق و رفتار خوب را تقويت كنيد. با اين كه تنبيه زباني به هنگام نافرماني فزرندتان وسوسه‌كننده است، توصيه مي‌كنيم كه زبان خود را نگه داريد. به گفته‌ي جين نلسون، نويسنده‌ي سري كتاب‌هاي «انضباط مثبت»، "وقتي رفتار بدي از كودك سر مي‌زند، بلافاصله خود احساس بدي خواهد داشت. اين فكر از كجا آمده است كه براي بهبود رفتار كودكان، بايد ابتدا كاري كنيم كه احساس بدتري نسبت به خود داشته باشند ؟» در واقع اين كار تنها به رفتاري منفي‌تر خواهد انجاميد. در عوض، سعي كنيد وقتي فرزندتان كار خوبي انجام مي‌دهد، او را تشويق كنيد. به ياد داشته باشيد، تاديب كودك دبستاني‌تان به معناي كنترل وي نيست – به جاي آن به او بياموزيد كه خود را كنترل كند. تنبيه ممكن است او را به خوب رفتار كردن وادارد، ولي تنها از روي ترس است. بهتر است كه او كار خوب را با ميل خودش انجام دهد چون اين‌كار روز را براي او خوشايند‌تر مي كند و احساس خوبي در او ايجاد مي‌كند. معذلك به كودك خود بفهمانيد كه وقتي قانوني را زيرپا مي‌گذارد، پيامدهايي خواهد داشت. به جاي تنبيه، منطقي و روراست باشيد: «اگه تو خونه با توپ فوتبال بازي كني، مجبورم بذارمش تو گاراژ و ديگه بهت ندمش». از بهانه‌ها استفاده‌ي مثبت كنيد. وقتي كودك دبستاني شما به خاطر اين كه چيزي يا كاري مطابق ميل‌اش نبوده، در آستانه‌ي عصباني شدن قرار مي‌گيرد، به او كمك كنيد تا خونسردي خود را بازيابد. به جاي دستور تنبيهي («برو تو اتاقت»)، وي را تشويق كنيد كه در گوشه‌ي مورد علاقه‌اش در اتاق‌خواب خود يا كاناپه‌اي راحت در نشيمن تنها بنشيند تا آرام گيرد. شايد كودك شما حتي بخواهد «جايي براي تمدد اعصاب" براي خود پيدا كند - با يك بالش بزرگ، رواندازي نرم، و چند كتاب محبوب خودش. اگر از درخواست شما سر باز زد، پيشنهاد دهيد كه با هم كتابي بخوانيد يا به پياده‌روي برويد. اگر باز مخالفت كرد، خودتان تنها برويد – فقط براي آرام شدن. اين كار شما نه تنها مثالي خوب براي او خواهد بود، بلكه براي خودتان نيز فرصت استراحتي ارزشمند پديد خواهد آورد. آنگاه كه هر دوي شما احساس آرامش كرديد، زمان صحبت كردن در مورد رفتار مناسب فرا رسيده است. به كودك دبستاني خود قدرت و اختيار بدهيد. سعي كنيد براي فرزند خود فرصتي براي بروز دادن استقلال شكوفاشده‌اش فراهم آوريد. بگذاريد خود لباس‌هايش را انتخاب كند (البته تا جايي كه تميز و فاقد لك يا سوراخ باشند). به عقيده‌ي نلسون «اين نوع مشاركت به اين معنا نيست كه كودك دبستاني شما همه‌كاره است. بلكه تنها نشان مي‌دهد كه به وي و نيازهايش اهميت مي‌دهيد.» راه ديگري براي اينكه به كودك‌تان كمك كنيد بيشتر احساس اختيار كند اين است به جاي اينكه بگوييد چه‌كار نمي‌تواند بكند، بگوييد چه كاري مي‌تواند بكند. به جاي اينكه بگوييد «نه، تو خونه با اون توپ بازي نكن»، بگوييد «برو تو حيات تمرين كن.» كودك شما اكنون ديگر براي درك توضيح مسائل به اندازه‌ي كافي بزرگ شده است، پس به او توضيح دهيد كه چرا تمرين بيس‌بال در خانه كار اشتباهي ا‌ست. موضوع دعواي خود را انتخاب كنيد. اگر مي‌خواهد براي ناهار كيك بخورد و صبحانه كره‌ و ژله دوست دارد، اشكال اين كار چيست ؟ برخي اوقات راحت‌تر است كه از منظرديگر به مسائل بنگريد، مثلاً به وقتهايي كه موهايش را شانه نمي‌زند، يا لباس‌هاي تميزش را به جاي كمد لباس، زير تختش مي‌گذارد. مصالحه از شرايطي كه ممكن است موجب تحريك نافرماني كودك‌تان شود اجتناب نماييد. اگر چند وقتي‌ست كه يكي از دوستان او عصباني‌اش مي‌كند، براي مدتي يك هم‌بازي ديگر را به خانه دعوت كنيد. اگر از اينكه ديگران به كلكسيون ‌اش دست بزند متنفر است، پيش از آمدن مهمان‌ها آنها را در كمد بگذاريد. به هر جهت، اگر به ناگاه خود را در موقعيت بغرنجي يافتيد، مي‌توانيد حد وسط را بگيريد. اين روش 100 درصد كارايي ندارد، ولي ارزش امتحان را دارد. به سن و توانايي‌هاي او احترام بگذاريد. وقتي از كودك دبستاني خود مي‌خواهيد كه تخت‌خوابش را مرتب كند، يا ميز را تميز كند، نخست مطمئن شويد كه مي‌داند چطور اين‌ كار را انجام دهد. وقتي را صرف آموزش كارهاي جديد به او كنيد، و تا زماني كه به طور كامل در آن كار مهارت پيدا نكرده است با هم انجامش دهيد. برخي اوقات آنچه به نظر نافرماني مي‌آيد، تنها ناتواني در انجام مسئوليتي دشوار ا‌ست كه بر عهده‌ي كودك گذاشته‌ايد. در نهايت، به دنياي منحصر به فردي كه كودك شما در آن زندگي مي‌كند احترام بگذاريد. به جاي اين كه انتظار داشته باشيد پس از بردن بازي بيايد و در در آماده كردن غذا به شما كمك كند چند دقيقه‌اي به او فرصت دهيد تا از حالت خوشحالي پيروزي بيرون بيايد. («پسرم، پنج دقيقه ديگه مي‌خوايم غذا بخوريم، پس لطفاً بازي رو تموم كن و ميز رو بچين.») او احتمالاً دوست ندارد بازي را رها كرده و با چنگال و قاشق ور برود. در واقع، احتمال دارد كه در تمام مدت اين كار غرولند كند. ولي تا زماني كه صبور و پايدار باشيد، كودك شما در نهايت خواهد آموخت كه نافرماني راه درستي براي دستيابي به آنچه مي‌خواهد نيست