مقاله ضرورت پيش دبستاني

ضرورت توجه ويژه به پيش دبستاني :

امروزه ضرورت توجه به هر امري را از روي نتايج تحقيقات علمي در آن باب               مي سنجند؛چنانچه در ذيل خواهد آمد نتايج تحقيقات علمي يكي از روان شناسان معروف ومشهور در اين مقطع سني جهت روشن شدن بشتر موضوع مورد توجه قرار خواهد گرفت .

بنيامين بلوم استادتعليم و تربيت دانشگاه شيكاگو كه كتاب حيطه ي شناختي او وهمكارانش در ايران ترجمه شده است وكتابي فوق العاده با ارزش وبا تجربه وتحليل هزاران گزارش تحقيقاتي درباره ي استعداد وسنين مختلف به اين نتيجه رسيده است كه گسترش هر استعداد تابع عوامل خاص است استعدادهاي هوشي كودك تا سن چهار سالگي نصف استعداد هوشي يك نفر سالمند است .استعدادهاي  هوش در   چهار سال اول كودكي معادل 13 سال دوره ي بعد گسترش مي يابد. وقتي كه كودك معمولا"در سن 6 سالگي وارد مدرسه مي شود . مالك دو سوم هوش است كه در 17 سالگي خواهد داشت ؛اگرچه ممكن است كه در فاصله 4تا 6 سالگي هم در اصلاح هوش كودك كوشيد،ولي اين كار با دشواري انجام خواهد شد.

رشد هوشي كودك بين تولد تا 4سالگي است يعني 50% از رشد هوش در اين سن وحدود 30%بين چهار تا هشت سالگي و20%ماباقي از هشت سالگي به بعد شكل مي گيرد .(بلوم 1964 دكتر مفيدي 1368)

براساس تجربيات وبررسيهاي روان شناختي وتربيتي ،سالهاي اوليه زندگي كودكان نقش اساسي در رشد وپرورش آنان ايفا مي نمايد. چرا كه 80%شخصيت كودك ظرف 6سال اوليه حيات او شكل مي گيرد . براين اساس آموزش وپرورش پيش دبستاني از اهميت ويژه اي برخوردار بوده وتلاش عمده دولت ها براين بوده است كه همه روزه تعداد بيشتري از كودكان تحت پوشش آموزشهاي اين دوره قرار گرفته وبا توجه به ويژگي هاونيازهاي فردي از آموزش هاي مناسب وسازنده برخوردار گردند.

اولين ارتباطات انساني- اجتماعي كودكان در دوران پيش دبستاني شكل گرفته وشكوفائي

1-Gog hitive    Domain

 ورشد اين ارتباط منوط به آموزش عشق ورزيدن ،...ونشان دادن راه صحيح برقراري ارتباط توسط والدين ومربيان آنان مي باشد .در واقع پايه هاي اوليه اعتمادبه نفس ، مسئوليت پذيري واستقلال و خلاقيت كودكان در دوران پيش از دبستان استوار مي گردد. توجه دقيق ومناسب به رشد وشكوفائي استعدادهاي كودكان كمك مي نمايد.

سرمايه گذاري در امور كودكان پيش آثار پيش گيرانه به آسيب هاي دوران نوجواني وجواني وبزرگسالي دارد .بسياري از انحرافات اخلاقي ريشه در كمبودهاي روحي ورواني دوران كودكي دارند. ارتباط اوليه كودك با الگوهاي  شخصيتي ،آينده او را رقم ميزنند. برخلاف مقررات عمومي مبني برعدم سود آوري سرمايه گذاري در مراكز پيش دبستاني چنين سرمايه گذاري به معناي تربيت خلاق ، هدفمند واگاه آينده هر مات و عوامل بازدارنده بسياري از آسيب هاي اجتماعي مطرح مي باشند . در مقطع آموزشي پيش دبستاني ،والدين ومربيان كودك به شناسايي توانايي هاي بالقوه كودكان ورشد وتوسعه چنين توانايي هاي مبادرت نموده ،شعور ورفتارهاي رواني كودك شكل گرفته و هدايت صحيح تجربيات كودك به خصوصيات رواني مي انجامد  كه شخصيت او را پرورش مي دهند .در جريان حضور در مراكز پيش دبستاني است كه كودك شناخت نزديك و واقعي از خود به دست آورده وخواسته هاي او به عنوان تبلوري از رشد عاطفي و عقلي و اجتماعي شكل مي گيرد.

علاوه بر تمامي مواردي كه دال بر ضرورت پيش دبستاني از نگاه روان شناسان چه از نظر اجتماعي ،عاطفي ،شناختي ،رشد و....بود. مورد ديگري كه ضرورت امر را بيشتر وبيشتر     مي كند مشكلات دو زبانه بودن كودكان كشور حين ورود به مقطع آموزشي ابتدايي است ،نرخ بالاي تجديدي و مردودي در مقطع ابتدايي خصوصا" بيشترين آمار مردودي در پايه ي اول آنهم در مناطق دو زبانه كشور دليلي كامل از عدم تسلط كافي در برقراري ارتباطات به زبان رسمي كشور (فارسي)است كه اين جاي بسي تامل است كه در كشوري به اين وسعت وبا اين همه ظرفيت فرهنگي وبااين تاريخ كهن چگونه بااين جريان آموزشي تا حال چنان اگر نگوييم بي مهري شده بايستي گفت:بي توجهي بسيار شده است .

وضعيت شركت كنندگان در كلاس هاي پيش دبستاني

براساس آمار 75% از كودكان در كلاس هاي پيش دبستاني شركت نمي كنند وآنهم به دلايل عمده كه بيشترين آن كم توجهي وزارت آموزش وپرورش به رسمي بودن پيش دبستاني است تا جاي كه هنوز هم امورات پيش دبستاني در بند (ب) آموزش وپرورش قرار گرفته و اگر نيروي مازاد در ابتدايي وجود داشت كلاس هاي پيش دبستاني داير در غير اين صورت به سرعت درهاي آن را قفل خواهند نمود كه جايي بسيار نگراني وتاسف است.

نتیجه گیری :

با توجه به آنچه گذشت ضرورت امر بسیار واضح وروشن است .وچنانچه در این زمینه بی مهری بیشتر از این به عمل آید.مطمئنا"زیان آن رانسل آینده خواهند پرداخت . چنانچه تحقیقات نشان می دهد دانش آموزانی که دوره ی یکساله ی آمادگی را گذرانده اند.درهیچ موردی قابل قیاس با آنهایی که این دوره را نگذرانده اند  نیست. امید است مسئولین امر حساسیت موضوع را درک کرده واین دوران طلایی را که در چند سال اخیر تا حدودی به آن نظر شده است .بیشتر مورد توجه قرار دهند واین دوران را جزء دوران رسمی وبند «الف»سازماندهی نیروی انسانی قرار دهند تا از وجود تصمیمی بدین شکل شاهد فرزندانی آماده برای پایه اول که به حق زیر بنایی ترین دوران آموزش است باشیم.